2015 Tochten

03 december 2015
68 km

Fiets Duiven-Arnhem
Trein Arnhem-Zaandam
Fiets Zaandam-Schagen

Foto’s 2015-12-03 : Fietstocht, Zaandam naar Schagen.

Midwinter reis
De planning is om in Arnhem om 09:01 uur de trein richting Den Helder te nemen. Voordeel van deze trein is dat je kunt blijven zitten tot Zaandam. Gisteren heb ik besloten om naar het Noorden te fietsen, omdat er een windkracht 4 staat en het is wel lekker fietsen met een windje in de rug.
In Arnhem op een station staat een vrouw uitgebreid mijn fiets en de logo’s op de stuurtas te bekijken. Natuurlijk ben ik wat vreemd zo midden in de winter met een fiets met bepakking en een tentje achter op. Het maakt mij niet uit, waarschijnlijk doe ik, wat anderen ook graag zouden willen doen.

De reis naar Zaandam loopt volgens plan en 10:23 uur stap ik de trein uit. Voor het station en het gemeentehuis wat in Zaanse stijl is opgetrokken, instaleer ik eerst de GPS route. Het duurt even voor de GPS de juiste plek pakt. Het station ligt op de eerste verdieping en nu moet ik de weg naar beneden vinden. Na enig zoeken vind ik mijn GPS route en een tunneltje onder het spoor door. Via de Westzanerdijk kom ik via Westzaner-Overtoom, Westzaan-zuid op de route naar Westzaan.

Sinterklaasmuseum
Westzaan is een prachtig langgerekt dorp met mooie Zaansehuizen. Het Chirurgijnshuys is zelf uit 1762. 27 november 2011 was ik ook met Sinterklaas in dit dorp en ook nu weer staat het dorp in het teken van Sinterklaas. Naast de gebruikelijke posters van Albert-Hein, met de tekst: Lieve Sinterklaas hier woont Joris, waarmee men meedoet aan een actie en meteen gratis reclame voor de supermarkt maakt. Zijn ook veel huizen en tuinen versierd met pakjes.

In het dorp is een echt Sinterklaas museum wat maar vier dagen per jaar open is. Het museum schrijft het volgende op haar Website: Voor elke leeftijd is het museum een feest van herkenning; meer dan 1000 artikelen van begin 1900 tot anno nu. Dit is een ware sinterklaas beleving, of je nu 3 jaar of 99 jaar oud bent. U kunt tijdens uw bezoek veel te weten komen over de historie van het fantastische Sint-Nicolaas feest.
Buiten is alles in Sinterklaas stijl ingericht en dit maakt Westzaan nog meer Nederlands.
Ik geniet van de vele mooie huizen die dit dorp uniek maken. Bij de plaatselijke supermarkt haal ik wat broodjes, kaas en melk. Via het buurtschap Vrouwenverdriet. De naam zou ontleend zijn aan een herberg, die daar rond 1630 heeft gestaan en waar de gravers van de Nauernasche Vaart hun loon verdronken.

Muskuseend
Nu ga ik met een windje in de rug naar Assendelft en Krommenie. In Krommenie stop ik toch even met verbazing omdat er een Muskuseend Muskuseend met wel 7 jongen op een kluitje langs het pad zitten. Die eend heeft wel een heel slechte tijd voor haar jongen uitgezocht.
Na Krommenie ga ik naar het buitengebied van de Wijenbus en Vroommeer-polder. De polder zit vol ganzen en er is druk vliegverkeer van de ganzen, maar ook van  vliegtuigen die ter hoogte van Alkmaar indraaien naar de landingsbaan op Schiphol. De bewoners van deze streek kijken er niet meer van op, maar mij valt het op.
Ter hoogte van de het fort Krommeniedijk maak ik pauze voor een broodje kaas. Twee dames die aan het wandelen zijn komen een praatje maken. Ze komen uit Krommenie en Heemskerk en vinden wel bijzonder dat ik aan het fietsen ben. Ik geef ze een visitekaartje dan kunnen ze mijn tocht nog eens nalezen.
De volgende stop is bij het Zwaansmeer wat een onderdeel is van het Uitgeestermeer bij Uitgeest.

Limmen is een plaats waar de duinen zichtbaar zijn, met bollenteelt op de zandgronden rond het dorp.

Maria-kapel
De volgende verrassing is de pelgrimskapel in Heiloo. De website beschrijft het als volgt: Wij kunnen ons voorstellen dat de plaats u niet bekend is: Heiloo is geen Lourdes, geen Fatima of Kevelaer. Toch vinden vele tienduizenden mensen per jaar hun weg naar dit zes hectaren groot oord, met zijn Genadekapel en Runxputte (Mariabron), omgeven door een bid- en bezinningspark. Groepen, groot en klein, komen naar Heiloo te bedevaarten, de meeste bezoekers echter zoeken hun eigen weg.

En zo vind ik ook mijn weg en een moment van rust in de Mariakapel. Buiten kan ik het niet laten om wat water uit de put te halen. De put is afgedekt en aan een klein luikje zit een ketting met een rond buisje, waarmee je het water naar boven kunt halen. Ik probeer het water en het heeft een echte grondsmaak wat ik herken van vroeger uit de waterpomp in het weiland. Met nieuwe kracht ga ik verder naar Heiloo, door de Alkmaarderhout. De Alkmaarderhout is het oudste stadspark van Nederland. De eerste aanplant, van een “wandelgebied langs beboomde wegen” dateert uit 1607. De huidige opbouw met slingerpaden, beken en lanen voert terug op een plan in Engelse Landschapsstijl van L.A. Springer. In het park komt een vrouw naast mij fietsen en vraagt vanalles over de fiets, GPS, de tassen en mijn ervaring. Ze wil ook tochten gaan maken.

Via mooie grachten kom ik op de kaasmarkt in het centrum van Alkmaar. Op de markt eet ik een broodje kaas; wat moetje anders op de kaasmarkt? Een jonge mantelmeeuw met een manke rechter poot mag met mij mee eten.

Nu begin ik aan het laatste deel van de tocht naar Schagen. Broek op Langedijk is het hart van de koolteelt. In 1887 is in Broek op Langedijk de eerste groenteveiling bij afslag ontstaan, tevens de oudste van Europa, eerst in de open lucht, kort daarna in een houten gebouw waar de skuiten met kool doorheen konden varen.
Sinds jaren 80 is de Veiling als bedrijf opgenomen in wat later de Greenery werd. Het gebouw is zonder veel aanpassingen tot veiling museum geworden .

Het is rond 15:30 uur als ik in Schagen aan kom. Even besluit ik om door te fietsen naar Den Helder, maar dat is nog 22 km en rond 16:00 uur begint het al donker te worden. Aan de rand van Schagen besluit ik terug te gaan naar het station. Ik kan nog rustig aan doen, want ik mag pas 18:21 uur met de fiets in de trein. Om 21:15 uur ben ik  in Duiven.
Wat heb ik weer veel mooie dingen gezien.

30 en 31 oktober 2015
30 oktober Schiphol – Zoetermeer
75 km

31 oktober Zoetermeer-Rotterdam
25 km km.

De rit met de trein van Duiven naar Schiphol is zo langzamerhand wel een bekende reis. 09:13 kan ik met de trein tot Utrecht en daar moet ik overstappen aan de andere zijde van het perron op de trein naar Schiphol. 1:30 uur Later sta ik met de bepakte fiets in de aankomst hal. Het is altijd druk en zie ik mensen kijken en zich afvragen waar komt die vandaan. Gewoon uit Duiven!
Ik heb mij voorgenomen om op goed geluk bij Pierre van de Pol in Heemstede langs te gaan. Of hij thuis is weet ik niet. Pierre ontmoette ik in 2010 toen ik Nederland langs de grenzen rond fietste. Mijn aandacht werd getrokken door figuren in de tuin en een bordje werkplaats achter. Sinds die tijd volgen wij elkaar via Facebook.

Pierre volgt mijn fietstochten en ik volg het maken van zijn nieuwste Pollebollen of fantasie tekeningen. Als ik aanbel komt Pierre met opgeheven handen naar buiten. “Wat leuk dat je weer langs komt. Wat jammer dat ik maar 20 minuten tijd heb”, zegt Pierre. De ontvangst is hartverwarmend en ik zeg; “20 minuten is meer dan genoeg om even bij te praten en die nieuwste Pollebol, het stokpaardje, te bekijken. We lopen ook langs de andere creaties in de tuin en ik maak een paar video opnamen en foto’s.
Na 20 minuten neem we afscheid en fiets ik richting Leyduin bij Vogelenzang. Daar moet ik via een klaphekje over het dubbel spoor. Ik kijk goed uit voor ik oversteek. In het Leyduin mag je alleen op de verharde paden fietsen. Het is prachtig in het bos de paden zijn bedekt met herfstbladen en ik weet niet of ze verhard zijn. Dan kom ik bij een laantje met boven op een duin een Belvedère. Wat een prachtig gezicht en dat wil ik van dichtbij bekijken, dus maak ik de klim naar boven. Het landgoed was van de Amsterdamse handelaar van Loon. Willem van_Loon was in 1602 medeoprichter van de V.O.C. en bouwde het buitenhuis in het Leyduin.

Via de het landgoed kom ik op de Vogelenzangseweg door De Zilk, daar maak ik een uitstapje om in Lisse bij Albert Hein boodschappen en wat middageten te halen, waarna ik weer terug fiets naar de duinen.
Bij Noordwijkerhout wandelen twee dames op het fietspad en ze gaan stil staan als ik er aan komen. Ze kijken mij aan of de prins op het witte paard voorbij komt rijden. Het lijkt of ze wat willen vragen dus stop ik ook maar. Een van de dames komt uit Noordwijkerhout en ander uit Uithoorn is een dagje op bezoek. Ze willen alles van mijn fietstocht weten en zo staan we gezellig te praten. Dit is leuk en past helemaal bij mijn motto. Neen de tijd, neem de tijd voor je zelf en neem de tijd voor een ander. De dames hebben ook nog aan het Bodenmeer gefietst en als ik aangeef dat ik daar bij Effe Weg als fietsbegeleider fietsvakanties heb begeleid, beginnen ze te lachen en vertellen, dat ze pas nog met Effe Weg naar Kroatië zijn geweest. Zomaar weer een leuk gesprek en ik fiets door naar Noordwijk, waar ik op de boulevard bij hotel Oranje mijn verlate middagmaal eet.

Heerlijk ontspannen aan de zee met allemaal wandelende mensen. Om zeker te zijn van mijn avondeten ga ik in Noordwijk nogmaals naar de AH en haal het avondeten. Omdat het wat van mijn fietsroute af ligt fiets ik op de verkeersborden naar het centrum van Leiden. Het is inmiddels al 16:30 uur en ik moet zeker nog een uur fietsen naar Zoetermeer, dus van de stad bekijken komt niets. Via Zoeterwoude-dorp kom ik in Zuidbuurt waar de tekst van neem de tijd boven een deur van de kerk staat. 19-maart-2009 was ik op camping Rustdam in Zuidwijk en ben het nooit vergeten.

Bijna in het donker kom ik om 17:30 uur op camping ‘Drie morgen’ waar ik dit voorjaar ook al eens was. Nog voor het donker zet ik mijn tentje op. Een plaats vinden is geen probleem, want er staan maar 2 caravans. In het donker kook ik mijn eten op een picknicktafel. Als het klaar is, ga ik het binnen in de gemeenschapsruimte opeten. Daar blijf ik nog wat lezen, maar dan lig ik toch rond 20:30 uur in bed.
Ik heb uitgebreide maatregelen genomen. Onder de slaapplek heb ik een extra zeil, het winter autoruiten scherm en aluminiumfolie gelegd. De kou kan niet meer van onderaf komen. Na een paar uur slapen broei ik de slaapzak uit en moet nog wat kleding uittrekken.’s Morgen is de tent goed nat, maar ik heb prima geslapen.

31 oktober
Zoetermeer
25 km.

Het is onvoorstelbaar dat ik van gisteravond 20:30 uur tot van morgen 08:30 uur heb geslapen. De tent is nat van de douw en ik moet alles nat inpakken. Om 09:200 uur ben ik klaar en haalt de boer twee laatste caravans met de tractor van het natte veld.

 

Ondanks de korte afstand tot Zoetermeer en Den Haag verbaas ik mij over de natuurterreinen tussen de grote plaatsen. Mijn route gaat binnendoor naar Delft en op de fietspaden zijn wielrenners en hardlopers actief.

Ik vind een bankje met uitzicht op de polder, de biologische boerderij van Bieslandse Heerlijkheid en op de achtergrond Delft. Ook hier weer de rust, zo dichtbij de stad. Ik was mij daar niet van bewust en dacht altijd dat er overal lawaai zou zijn. Bij de Bieslandsepolder zit een dame op een laag stoeltje te schilderen. Het is 2 km van het centrum van Delft en op de voorgrond liggen de roodbonte koeien in de zon te herkauwen.

De weg naar het centrum loop recht op de grote markt af. Delft is een toeristische attractie voor buitenlander.

Overal zie je ze lopen en kijken bij de winkeltjes met ‘Delftsblauw’ Na mijn rit over de Grote Markt vertrek ik richting Rotterdam.

Op de Schie zijn roeiboten, vermoedelijk van de studentenverenigingen, aan het trainen. Meestal fietst de trainer mee en geeft met de megafoon aanwijzingen. En zo fiets ik richting Rotterdam en Delfshaven. Na een korte rit door de stad sta ik bij het Centraal station. Om 12:35 uur kan ik met de trein en 14:15 uur ben ik thuis. Je hoeft niet lang weg te zijn om leuke dingen te zien. Een ik, ik verbaas mij over de veelheid aan natuur in de randstad tussen de grote steden.

03 en 04 juli 2015

03 juli Duiven Giessenbrug
101 km

04 juli
Giessenbrug-Gouda
36 km.

Lekker heet.

Het is 06:20 uur als ik de poort uit fiets. De zon komt net over de muur en toch is het al 21 graden.

Met alleen mijn gele fietsshirt aan is het lekker koel. De tocht van vandaag is voor een deel herhaling van de tocht van 18 september 2014 naar de Alblasserwaard. Het eerste traject gaat naar Rhenen waar ik om 09:00 uur de Rijn over steek naar de Betuwe. De eerste 35 km zitten er op.

Net voor de brug maak ik foto’s van prachtige gele bloemen in de berm.

Bij Lienden maak ik pauze voor mijn ontbijt, wat bestaat uit krentenbollen met kaas. Met mijn kook toestel maak ik koffie. Niets leuker dan gewoon langs de weg ontbijten. De route op mijn Garmin GPS is goed te vinden. Ik gebruik nu de zelfde gegeven en afdrukken op de kaart die ik ook volgende week ga gebruiken als ik met de Liberation Route begin. Een kaartblad is ongeveer 30 km en de details zijn net voldoende om te zien waar ik ben. Problemen zijn vaak weg afsluitingen met omleiding. In Ommeren is de weg afgesloten en dan is het goed opletten dat je geen bord mist. Na een omweg kom ik weer op de route . Na Maurik kom ik over het Amsterdam Rijnkanaal. Na brug ga ik bij Zoelmond van de Rijksweg af en volg de secundaire weg. Dan zie ik borden van ‘De heerlijkheid Marienweardt, Heerlijkheid Marienwaerdt  een 900 ha groot landgoed met prachtige bossen en lanen. Een laan met rode beuken trekt mijn aandacht. Via kleine paadjes met eeuwen oude beuken kom ik op de Linge dijk. In de weilanden lopen lakenvelder koeien. Na het landgoed fiets ik door Deesd. De Linge is al aardig breed en lijkt op een echte rivier. Het plaatsje Gemlicum aan de Linge kende ik helemaal niet.  Leuk dorp met huizen aan de dijk en beneden aan de dijk aanlegsteigers. Over prachtige dijken volg ik de Linge

Heet.
Om 12 uur heb ik 76 km op de teller staan en ik gun mij zelf een pauze op het terras van de kazerne in Asperen. Heerlijk weertje met temperaturen over de 30 graden. In mijn GPS kijk ik eens waar een supermarkt te vinden is. In Leerdam op 2,6 km moet een AH winkel zijn. Op mijn GPS rijd ik er heen en zowaar kom ik voor de zaak uit. De inkopen voor de avond gedaan en dan weer 2,6 km terug naar Asperen.

Spijk is het meest westelijke dorp in Gelderland. Een dijkdorp met 800 inwoners. Aan de dijk was een man met het onderhoud van de tuin bezig en hem vraag ik hoeveel inwoners Spijk heeft, “Dat weet ik niet want ik kom niet van hier. Mijn zoon heeft dit huis gekocht en we knappen de tuin wat op. Ik kom uit de Krimpenerwaard”, zegt de man. Gezellig praten we nog over het huis en de fietstocht waarbij hij wel laat weten dat het snikheet is. Nu weet ik niet wat meer belastend is; in de tuin werken of fietsen.
Bij het bord van de bebouwde kom van Spijk maak ik rond 13:30 uur na 91,06 km een foto van mijn kilometerteller en de temperatuur in de zon staat op 41 graden. Zo een temperatuur heb ik alleen in Italië meegemaakt. Toch heb ik er geen last van.

Een kilometer verder moet ik via een heel smal pad de dijk af en kom bij de vlonder voor het veerbootje. De boot ligt aan de overkant en een vrouw heeft mij gezien en komt direct naar de overkant. Het bootje met linnen dak ligt aan een kabel en een elektromotor  trekt het bootje naar de overkant. Bij aankomst zegt de vrouw.”welkom in het paradijs” Ze heeft gelijk terrasjes onder schaduwrijke oude beuken met een smal laantje naar de dijk maken het tot een mooie plaats.  Ik ben nu in de Alblasserwaard  en via Arkel en Hoogblokland ga ik op zoek naar een camping. Ineens herken ik weer een fietspad langs een watermolen en zit ik op de zelfde route als vorig jaar. Nu kom ik toch weer op dezelfde camping.
Plaatsen in de schaduw zijn er niet meer. Ik neem een plek bij de picknicktafel. Mijn tentje zet ik er pal naast, Het is bijna 15:00 uur en ik heb 101 km gereden. Ondanks de tropische temperaturen ging het best goed. De buren zoeken contact. Een man zegt:” jij komt niet hier uit de buurt. Ik kom uit Duiven bij Arnhem”vertel ik hem. Maar je spreekt een noordelijk dialect. Ik leg hem uit dat ik van geboorte uit Heino kom en het dialect nooit ben vergeten. Hij is staat op de camping met zijn vrouw, die heftig aan het hoesten is, omdat dinsdag hun dochter in de buurt  gaat trouwen. De dochter was gescheiden en heeft een nieuwe man uit deze buurt gevonden.  Enige tijd later komt hij vertellen dat hij met zijn vrouw naar de doctor gaat.  “Penicillinekuur”, is het antwoord als ze terug komen. Ook de andere buren maken een praatje en zo weet iedereen weer wie die vreemde man op de fiets is.

Ik maak mijn spaghetti en ga naast de tent een uurtje slapen. Als ik waker word hebben de muggen ook hun maag vol gezogen op mijn benen, die overigen al een zeer rode kleur hebben gekregen van een hele dag zon.

De eigenaar van de camping komt afreken, het is 13 euro. “Maar u was toch al eerder hier. U bent toch die wethouder uit het oosten?”  Met verbazing luister ik naar hem. Gelukkig noemde hij mij niet ‘de wijze uit het oosten’.  Om 22:00 uur ga ik voor de nachtrust. Het lichaam heeft weer een prima prestatie geleverd.

04 juli 2015

Om 06:00 uur trek ik de stop uit het luchtbed. Na wat sanitaire zaken en het inpakken van de tent en tassen fiets ik om 07:00 uur weg. Heerlijk rustig door de uitgestrekte polder. Een enkele haas gaat voor mij op de loop. Ze vluchten een paar honderd meter en kijken dan weer rond. De Ooievaars zijn al zo aan de mens gewend dat ze gewoon doorlopen. Langs kleine riviertjes en leuke dorpen kom ik bij de Lekdijk. Als ik de dijk op fiets opent een man in een terreinauto het raam en begint spontaan een gesprek. Hij blijft gewoon op de kruising staan en wil van alles weten. Wat leuk geen haast.

In Nieuwpoort is een omleiding, weer moet ik van de route af, maar kom toch op de dijk naar het veer bij Schoonhoven, waar ik klokslag 08:00 uur over vaar. Dwars door de oude stad ga ik naar Vlist langs het gelijknamige riviertje. Heerlijk rustig langs dit prachtige riviertje met waterlelies en dotterplanten. Bij Vlist gaat het bijna mis. Het dijkje is maar een paar meter breed en de sloot ligt zeker twee meter lager. Naast het asfalt ligt de berm ca. 10 cm lager. Een busje wat brood aan huis bezorgt, rijdt zo dicht langs mij, dat ik moet uitwijken. Ik kom naast het asfalt en balanceer op één been. Gelukkig gaat het goed , maar het idee om met alles in de sloot te komen doet mij toch schrikken. Op zo een stille weg verwacht je dit niet.

In Haasdrecht is men de provinciale weg aan het versieren voor de Tour de Frans die morgen voorbij komt. Overal zijn versieringen opgehangen. Bij Gouda komt een wielerploeg  met auto’s over de weg .

Snel maak ik een serie foto’s. Bijhouden kan ik ze niet.

09:28 uur vertrek ik vanaf station Gouda naar Duiven, waar ik 11:15 uur aan kom.
Totaal 137 km gereden. Ik durf de grote tocht wel aan.

22 en 23 mei 2015
22 mei Biddinghuizen-Otterlo
60 km

23 mei 2015 Otterlo-Duiven
30 km.

Walibi,

Mijn dochter is het Pinksterweekeinde in Walibi bij een kerkelijk gebeuren ‘Opwekking’ met wel 50 duizend anderen. Ze gaat met vrienden en ik kan de fiets meenemen en vanaf daar terug fietsen. Om 12 uur vertrekken we uit Duiven. Het is nogal moeilijk om met de auto het terrein van Walibi op te komen maar een half uur later staan we op de plek. Nu kan ik gaan fietsen. Dat wil zeggen naar de dijk richting Harderwijk. Ik fiets door de stad en dan naar Nunspeet. Bij Albert Hein haal ik eten en drinken want ik wil onderweg nog overnachten. Direct na Nunspeet neem ik de route door het bos naar Gaarderen.

17 en 18 april 2015

17 april Schiphol -Rockanje
107 km

18 mei Rockanje- Middelburg
70 km.

Schiphol

Nu weer eens 2 dagen fietsen, maar  dan op vrijdag en zaterdag. Dat heeft wel een voordeel, omdat ik op zaterdag de hele dag met de fiets in de trein mag. Vandaag (vrijdag) mag ik pas om 09:00 uur met de trein naar Arnhem. In Westervoort komt de trein 2 minuten over negen en in Duiven 3 minuten voor negen. Dus dan maar op de fiets naar Westervoort. In Arnhem 9:17 uur overstappen op de trein naar Schiphol, waar ik 10:32 uur aan kom. Met de roltrap kom ik in de aankomsthal. Rustig wandel ik door de hal. Bij de verschillende schuifdeuren komen mensen, die met het vliegtuig zijn arriveert, naar buiten . Mensen met ballonnen in de vorm van een hart staan hen op te wachten. Anderen omhelzen en kussen elkaar. Blij dat men elkaar weer ziet of dat men weer veilig thuis is.
In deze mengeling van blijdschap loop ik met mijn fiets met tassen. Een enkeling zie ik kijken en zich afvragen; uit welke verre bestemming komt hij.  Nou gewoon, met de trein uit Duiven.
Op mijn reizen naar Italië heb ik ook zo in de hal gelopen en na de terugreis uit Santiago de Compostela moest ik in de aankomsthal op Schiphol mijn fiets weer optuigen. Voorwiel er weer in trappers er aan maken, want de transportdoos voor de fiets was veel te klein.
Ik wandel nu naar de uitgang, waar het een fleurig geheel is met tulpen en narcissen. De busmaatschappij heeft hier kaartverkoop voor een bustocht naar de Keukenhof in Lisse.  Toeristen staan in de rij voor een kaartje. Dat heb ik niet nodig, ik ga op de fiets naar Lisse. Alhoewel!  Ik heb nieuwe tandwielen en een ketting op de fiets gezet en het inregelen van de versnelling is nog niet optimaal. Als ik het kleine tandwiel gebruik, loop de ketting er af en zit alles vast. Ik moet bewust schakelen op de twee grootste versnelling. Gelukkig is alles vlak en geeft dat geen probleem.

De vliegtuigen komen uit het zuiden aanvliegen en landden op de baan voor het hoofdgebouw. Met verbazing kijk ik naar de landing. Terwijl de eerste vliegtuig met de landing bezig is, zijn er al weer twee in de aanvliegroute te zien.
Door de Haarlemmermeerpolder  kom ik langs Nieuw Vennep richting Lisse.  Onderweg staan overal  wilde Narcissen in de bermen te bloeien.  Wat een geweldig voorjaarsgevoel geeft. Lisse staat geheel in het teken van de bloembollen. Toeristen lopen door de straten waar men in grote klompen kan gaan staan en met een bollenvelden achtergrond op de foto kan.

Net buiten Lisse is de Keukenhof. Honderden bussen en nog veel meer auto’s bevolken de parkeerplaatsen. Rent een Bike doet blijkbaar ook goede zaken, want ik zie zoveel mensen van Aziatische afkomst op een gehuurde fiets. Vriendelijk zeggen ze gedag en volgen de bordjes van “Rent een Bike” langs de bloeiende bollenvelden. Ik maak een enkele foto van de kleurenprachtig  van de bloeiende velden. Op een veld staan wel 20 werkende mensen gebogen. Er moet ook aan de bollen worden gewerkt. Van Lisse tot buiten het dorp zie ik bloemmozaïeken. De bordjes bij de mozaïeken geven aan dat het buurtwedstrijden zijn.

Ca 3 km buiten Lisse kom ik op de landelijke Fietsroute LF 1-b van Den Helder naar Sluis in Zeeuws Vlaanderen.  Heerlijk rustig fiets ik door de duinen en bij Noordwijk en Katwijk langs de boulevard, met een prachtig uitzicht op de zee. Het is stralend zonnig weer en dat is te merken; overal fietsers, wandelaars en sporters op de LF1-b.

Nu had ik het idee om naar een camping ten zuiden van Delft te gaan. Om een mij niet bekende reden heb ik in mijn GPS de route naar Zeeland gezet.  In Den Haag besluit ik dan maar naar Zeeland te gaan. Ik weet dat de pont van Hoek van Holland naar Europoort om 17.06 uur gaat. Ik heb nog ander half uur om van Den Haag naar Hoek van Holland te gaan. De GPS-route brengt  mij probleemloos door Den Haag en Scheveningen, waar ik bij Kijkduin weer op de LF 1 kom. In 2010 heb ik deze route ook gereden en veel plaatsen herken ik nog, zoals de kassen achter de duinen bij Monster. Veel kassen zijn leeg en vervallen. Verder van de duinen zijn nieuwe kassencomplexen.

16:30 uur kom ik in Hoek van Holland. Rustig wacht ik op de pont. Als de pont aanmeert komen arbeiders en een enkele vacatiefietsers van de pont. Ook de kapitein verlaat de pont met de mededeling:” Even een visje eten”. Hij loopt naar de viskraam aan de wal.
Na 20 minuten sta ik in Maasvlakte aan de wal en kan de fietstocht naar Oostvoorne verder gaan. Op de Maasvlakte is het verschil met een paar jaar geleden te zien. Er zijn meer containerbedrijven gekomen. Vijf jaar geleden stonden ook veel van de overslagbedrijven er nog niet.

Via de Oostvoornedam, waar ik in 2010 met mijn tentje overnachtte, fiets ik nu naar Rockanje. Aan de rand van het dorp zie ik een vlag van een SVR  camping. Een jonge man de buiten loopt schrijft mij in en ik kan een plaatsje bij het toiletgebouw op het grasveldje van de kinderspeelplaats krijgen.
Nu heb ik niet veel eisen, maar dit mag de naam camping nauwelijks hebben. Oude schuren en rond slingerende troep geven een onverzorgde indruk. Het toiletgebouw is een oud kippenhok waar men met oude deuren, keukenbladen en bij elkaar geraapte troep een toiletgebouw van gemaakt heeft. De douches werken op een geisers die op gasflessen zijn aangesloten. Het geheel staat open en bloot omgeven met troep. Gelukkig zijn de wc’s schoon. Maar enige vorm van luxe is verre. De jonge man zegt dat er vanavond wel wat lawaai kan zijn. Op de voetbalvelden bijna naast de camping staan grote tenten voor : ‘Rockanje Live’. Men verwacht rond de 2 duizend bezoekers met als hoogtepunt het optreden van Nike en Simon. Uit voorzorg  haal ik mijn oordoppen voor de dag.

Eerst fiets ik naar het dorp om boodschappen te doen. Ik kijk nog even bij en in de tenten waar de drummer al het nodige lawaai in een lege tent maakt. Bij het verlaten van het terrein vraagt de bewaking of ik nog een kaartje voor vanavond wil kopen. Ik maak hem duidelijk dat mijn tentje op de camping naast het voetbalveld staat en ik Nick en Simon ook zonder kaartje goed kan horen.

 Na het bezoek aan de feesttent ga ik mijn spaghetti koken, onder het genot van een glaasje wijn.  Om 21 uur wordt het donker en met begeleiding van muziek in de feesttent slaap ik, na 107 km, lekker.

18 mei Rockanje- Middelburg
70 km.

De nacht ben ik goed doorgekomen. Van het evenement Rockanje live heb ik niet veel last gehad. Als ik om 08:00 uur langs het evenemententerrein fiets ziet het er stil en verlaten uit. Een enkele auto staat nog in het weiland, die als parkeerplaats diende.

Al snel ben ik buiten Rockanje op de Haringvlietdam richting het plaatsje Havenhoofd. Op een mooi plekje staat een picknicktafel. Ik eet mijn ontbijt bestaande uit  krentenbollen. Aan de overkant van de weg is een ekster eten aan het zoeken. Heel duidelijk gooi ik een stukje brood van mij af. Dit gebaar kent de ekster blijkbaar, want direct komt hij of zij aanvliegen. Eerst nog wat voorzichtig, maar als ze het stukje brood vindt komt ze snel dichterbij om andere stukjes te halen. Tot ca. 3 meter van de picknicktafel durft ze te gaan. Honger heeft de ekster blijkbaar niet want het brood wordt in de buurt in het gras verstopt. Een gedrag wat ik vroeger ook van vossen heb gezien. De vrouwtjes haalden het voer en verstopten het.

Na Havenhoofd fiets ik langs de duinen over de Vrijheidweg bij Ouddorp. Er staan twee Haflingers in de wei  en die kijken mij aan. Ik besluit spontaan om met beide paarden maar eens een goed gesprek te hebben.  Ze vinden het wel leuk. Ik word aan alle kant besnuffeld en zo sta ik enige tijd te knuffelen.

Toch moet ik verder naar de Brouwersdam.  Het is even zoeken omdat ik niet op de GPS fiets. Eenmaal op de dam kun je niet meer verkeerd gaan. Het dorp Rennesse fiets ik door. Ik ben daar vaker geweest. Via een prachtige klinkerweg fiets ik naar Burgh Haamstede waar ik bij het kasteel, in alle rust, langer blijf zitten. Brugh Haamstede heeft zo’n  prachtige rustieke uitstraling.

Op bruggen van de Oosterschelde , bijna aan het einde,  zijn een Duits echtpaar het blijkbaar niet eens met elkaar. Hij is mij al voorbij en zij vraagt: “komen we zo bij Neeltje Jans”. Ik bevestig het . Immer grade aus!!

Mijn GPS geeft aan dat ik van Kamperland met de boot naar Veere kan. Ik twijfel en besluit om via Serooskerke naar Middelburg te gaan. Om 14:17 kan ik met de trein naar Duiven, waar ik na 3 uur reizen, om 17.16 uur op het station aan kom.

27-29 mrt 2015
Duiven – Mesch – Tilburg
Een tocht van 3 dagen.

Donderdag 27 mrt 2015
Duiven- Büggen 93 km

Vrijdag 28 mrt 2015
Brüggen (D) – Mesch (NL) 91 km

Zaterdag 29 mrt 2015
Mesch (NL)- via (B)-Tilburg (NL) 137 km

Herinneringen
Als ik in morgen koude weg fiets en op de dijk bij Loo kom, moet ik toch weer denken aan mijn eerste tocht naar Rome, juli 2009. Uit gezwaaid door mijn vrouw en Rob Bos ging ik bij stralend weer de zelfde route. Nu ben ik dik ingepakt en hoop ik vooral de voeten warm te houden. Mijn laatste twee tochten had ik altijd koude voeten. Nu heb ik nieuwe fietsschoenen en ik hoop dat die beter de koude tegen houden. Langs de dijk langs het Pannerdenskanaal wordt een zijgeul gegraven. Hiermee is er meer waterberging bij hoog water. Grote kranen graven de grond uit en dumpers rijden het verder op.

Na Pannerden ga ik de uiterwaarden in naar het pontje bij Millingen. Volgens de dienstregeling gaat de pont in de winter om 08 en 09 uur. Het is kwart voor negen en ik hoop dat de dienstregeling correct is. 08,45 uur komt er een groep van ca 20 fietsers met gele hesjes aan. Ook zij gaan met het pontje over de Rijn.

Op bezoek
Direct na de pont kom ik in Duitsland en dan is Kleef ook aan snel in zicht. Mijn route op de GPS loopt dwars door de hoofdstraat en daar mag je niet fietsen. Toch wel lekker om even te lopen en de voeten weer warm te krijgen. Ondanks  2 paar sokken heb ik toch weer koude voeten.  Via een rustige weg ga ik naar Goch. Daar zal ik bij Leo van Eijck op bezoek gaan. Leo kwam ik in 2014 in Rome tegen toen hij zijn fietstocht van Nederland naar Rome beëindigde op het St Pietersplein.
Het is even zoeken naar de woning van Leo maar de ontvangst is hartelijk en al snel praten we over onze hobby het fietsen van tochten. Na een uur vertrek ik weer om de tocht verder te doen.

In Kevelaar bekijk ik het centrum wat bekend is als bedevaartsoord. Meerdere kerken, kapellen en kloosters zijn in het centrum te vinden. Tegen de kerk is een plaats om kaarsen aan te steken. De muur is zwart geblakerd.

Bedevaartsoord Kevelaer

Aan het einde van de middag kom ik in het plaatsje Brüggen (ter hoogte van Venlo) op een camping. De kilometer teller staat op 91 km. Bij de receptie is niemand te vinden . Op een grasveld zijn wel 3 caravans aan het inrichten. Ik plaats mijn tentje in de buurt en als mijn tentje staat komt een van de buren ( ze komen uit Gelsenkirchen) of ik een pilsje wil meedrinken. Dat moet dan maar. Na het pilsje gaan de buren uit eten en ik maak bij een miezerig regenbuitje mijn avondeten. Na het eten duik ik om 19 uur mijn tentje  en de warme slaapzak in.
Het was koud vandaag , maar het geeft toch een goed gevoel.

Brüggen (D) – Mesch (NL) 91 km

Als ik ’s morgen om 8 uur langs de slagboom fiets is er ook niemand te vinden. Ik fiets nu richting Heerlen. Als ik de grens van Duitsland en Nederland passeer merk ik dat aan de nummerborden van de auto’s die bij de huizen staan. Ik fiets nu door de ‘parksteden’ en pas kilometers verder kom ik in het echte Limburgse heuvelland. Schin op Geul is voor mij een bekende plaats  en even overdenk ik om hier te stoppen. Maar, mijn doel was Mesch, het plaatsje wat in 1944 als eerste Nederlandse plaats door de Amerikanen werd bevrijd.

In Margraten haal ik mijn boodschappen en eten voor de avond en morgen vroeg. Het is dan nog 15 km fietsen als ik in Liberg vlak voor Mesch een leuke boerencamping zie. Ik besluit om daar te overnachten. Na het opzetten van de tent kan ik inschrijven en krijg een kop koffie van de boerin. Ze hebben een fruitteeltbedrijf tegen de heuvels. Vanuit mijn tentje heb ik zicht op de tegenoverliggende heuvel en het dorp Sint Geertruiden. Na een warme douch besluit ik toch naar het dorp Mesch te fietsen. Dat was mijn doel. Ik zoek naar herkenning over de bevrijding van Mesch. Bij de uitkijktoren op de top van de heuvel (overigens een wat vreemde plaats voor een uitkijktoren, want ook zo kijk ik ver tot in België) vind ik een steen met tekst van de Liberationroute.

Na het avondeten lig ik al weer rond 19 uur in mijn tentje omdat het buiten donker wordt.

Zaterdag Liberg-Tilburg

Het is stralend weer en het zonnetje schijn over het Limburgse land. Mijn route loopt naar Sint  Geertuid waarvoor ik nog stevig de berg op moet, dan door Maastricht naar België, waar ik 88 km langs het Albertskanaal fiets.

Bij Ravels verlaat ik het kanaal om naar Tilburg te gaan. Ondanks het mooie weer in de morgen werd het al snel slechter en een groot deel van de dag was er een lichte regen.
Toch leuk om het van Luik naar Antwerpen eens van zo dichtbij te zien. Het jaagpad langs het kanaal is geasfalteerd en op een kleine omleidingen waar bedrijven laden en lossen fiets je steeds langs het kanaal. Ik kijk met verbazing naar de grote fabriekscomplexen bij Genk en Hasselt waar ook de Ford fabriek is gevestigd.  het parkeerterrein is angstig leeg want Ford fabriek Genk is 18 dec 2014 gesloten. Een enorme slag voor de plaats Genk. 4700 Mensen (10.000 met de toeleveranciers meegerekend) verliezen hun baan.

Alhoewel ik voornemens was om nog een nacht in mijn tentje te overnachten is het weer zo slecht dat ik besluit naar Tilburg te  

<fietsen. Dat is dan wel ca 50 km verder dan geplande etappe, maar het karakter haal ik dat ook wel.Om 18 uur kom ik na 138 km in Tilburg en kan om 18.24 uur met de trein naar Arnhem. Het is een geheel nieuw en modern treinstel waar ik nog niet eerder mee had gereden. Ik zit bij mijn fiets en bij Nijmegen schik ik wakker en de voorbijlopende conducteur zegt: “Slaap maar door je komt vanzelf in Duiven”. Een bekende uit Duiven die mij veel vaker in de trein heeft gehad.

07 mrt 2015
Oss- Nijmegen 90km
Temperatuur 9 graden

27 feb 2015,span>
Duiven- Rotterdam 143 km
Temperatuur 9 graden
Video Duiven-Rotterdam

Het is 8 uur als ik thuis vertrek. Ik heb van mijn vorige tocht naar Amsterdam geleerd en kleed mij warm aan. Vooral de voeten moet ik warm houden. Door de regenschoenen te gebruiken lukt dat redelijk.
Mijn GPS geeft een route gemaakt via Westervoort, Huissen en Arnhem zuid.  Ik dacht dat ik alle routes daar wel kende, maar toch kom ik op een fietspad in de wijk de Zilverkamp in Huissen, wat ik niet ken. Toch herken ik veel dingen uit mijn jeugd, toen ik bij boer Hoogerbrugge in Huissen werkte. Het fietspad loopt langs de boerderij, die niet meer als zodanig in gebruik is. Het woonhuis wordt nog bewoond, maar de schuren raken in verval. Ik fiets langs de twee kolken achter de boerderij, de dijk op richting Arnhem. Na een paar kilometer verlaat ik de dijk en kom door de nieuwbouw wijken van Arnhem-zuid langs de Rijkerwordseplassen.

Via Elst en Valburg gaat het naar de brug bij Ewijk over de Waal. De Heemstraweg is provinciale weg van Nijmegen naar Zaltbommel.
Langs de weg loopt een fietspad en zo passeer ik vele leuke dorpen.Om 12 uur heb ik 70 km gefietst en aan de gracht in Zaltbommel nuttig ik min brood. Toch heb ik nog weer koude voeten gekregen en in het centrum drink ik op de markt een kop koffie om ook de voeten weer op te warmen. Om 13 uur stap weer op de fiets richting Gorinchem. Er staat een stevige harde wind uit het westen die ik pal van voren heb. Klagen helpt niet want ik ben alleen. Kilometers zwoeg ik tegen de wind in en bereik de stad Gorinchem waar ik eten en drinken haal. Gelukkig zegt de jongen bij de kassa dat mijn fietssleutel is gevallen, anders had ik buiten weer staan te zoeken. Ik probeer wel altijd de fietssleutel aan mijn voortas vast te klikken, maar dat moet je wel altijd doen.
Buiten Gorinchem passeer ik het kanaal de Noord en dan loopt er een fietspad parallel van de A15 richting Rotterdam. De plaatsen Hardingsveld/Giessendam, Sliedrecht, Papendrecht en Ridderkerk volgen elkaar op. Bij Barendecht kom ik in een wirwar van wegen in de de A15 door in Lomberdijen, een van de wijken van Rotterdam. Ineens herken ik plaatsen en fiets langs het Fyenoordstadion. Op de Erasmusbrug maak ik een paar video  opnamen.

Het laatste stuk door de stad gaat prima op de GPS en om 18.00 uur ben ik in de hal van het centraal station.
Ik moet in de automaat een kaartje kopen voor de fiets. Ik toets fietskaartje in en dan wil ik met de giropas betalen. In het half donker, omdat de pas sleuf ver in de automaat moet ik de pincode in toetsen. Ik krijg een foutmelding. Heb ik het verkeerde nummer ingetoetst?
Nog een keer. Nu krijg ik de melding storing. Heb ik weer. Ook een andere automaat geeft storing en geeft aan betaal 6 euro met muntgeld. Achter nu groeit de rij met wachtenden.
Ik ledig mijn portemonnee en begin de munten in te gooien. Bij 5 euro 80 zijn mijn munten op. Ik vraag iemand bij de automaat om 20 cent. Ik krijg 20 cent. Nu zegt de automaat;”transactie duurt te lang” en de munten rollen weer uit de automaat.
Weer probeer ik het opnieuw en nu kom ik 50 cent te kort omdat er een munt niet pakt. Weer vraag ik een buur om geld. Ik krijg van een jonge vrouw 1 euro en nu lukt het.
Ik heb een fietskaartje. Heb ik meer dan voldoende geld en moet ik bedelen om een paar centen een vreemde ervaring, maar er zijn nog behulpzame mensen.
Zo kan ik om 18.30 uur naar het perron en om 18.35 met de trein naar Duiven.
In de trein ontmoet ik jongeren met een BMX fiets die in Scheveningen van trapleuningen af fietsen. Het is een sport en morgen gaan ze naar Keulen. Zo heeft eider zijn eigen sport

13 feb 2015
Duiven- Meppel 127 km
Temperatuur -2 graden

Fotoalbum van de tocht naar Meppel

Mijn vorige fietstocht naar Amsterdam vertrok ik om 07 uur uit Duiven. De temperatuur was nog min 3 graden. Nu ik vandaag naar Meppel wil fietsen heb ik besloten om toch maar een uur later weg te gaan. Ook nu is het nog wit van de rijp en hangt de temperatuur rond het vriespunt. De voorgaande weken heb ik elke dag in de fitness ruimte bij van de Valk in Duiven een training gedaan. Ik fiets daar 2,7 km heen, loop dan 14 etages de trap op en wandel een half uur met 6 km snelheid op de loopband. Daarna nog gewicht training voor de benen en dan 15 min. sauna bij 85 graden, 10 min. zwemmen , trap af en naar huis. Het is te merken. De kilo’s vliegen er af en mijn snelheid op de fiets neemt toe. Op weg naar Arnhem sluit ik bij een elektrische fiets aan en haal met gemak 26 km per uur. Bij de eerste klim over de viaduct lukt het niet meer om te volgen. De route naar Alteveer met een paar klimmetjes van 10 % trap ik moeiteloos op.

Daarna volgt de Koningsheide die nog geheel wit is. Ik heb vandaag de voeten extra ingepakt met een paar extra sokken en de regenschoenen over de schoenen. Het houdt de wind en kou redelijk tegen, maar bij Hoenderloo worden de voeten toch weer koud en ondanks het feit dat de temperatuur al een paar graden boven nul is. Om 10 uur ben ik in Apeldoorn en staan meer dan 30 km op de teller. Mijn route heb ik gisteravond gemaakt, maar nu zie ik dat de route via Paleis ’t Loo verboden voor fietsers is. Ik moet om het Loo richting Wiessel. Het zijn een aantal kilometers om, maar toch een leuke route. Nog een keer fiets ik tegen een hek en een stuk bos wat privé terrein is. Ik fiets er toch maar door en over bospaden kom weer op de route van mijn GPS.

Koude voeten lopen.
Over de Vierhouterheide kom ik bij het plaatsje Gortel. Het is 11 uur en heb 70 km gereden. Ik eet mijn boterhammen en loop wat rond om de voeten op te warmen. Prachtige boerderijen en vooral de stilte vallen mij op. Na Gortel fiets over de Oldenbroekseheide naar Oldenbroek en dan langs Elburg door de polder naar Kampen. In die polder heb ik nog nooit gefietst. Je ziet oude dijkjes die als waterkering van de Zuiderzee dienden. De boerderijen liggen vaak op verhogingen om bij overstromingen droog te blijven. Noordeinde heet het plaatsje en het is ook werkelijk het einde. Via het nieuwe NS station van Kampen op de lijn Zwolle, Almere, Amsterdam fiets ik naar de binnenstad. Om 15 uur ben ik bij de brug over de IJssel en heb ik 90 km gereden.
Nu volgt de route door de Mastenbroeker polder. Het eerste stuk bij IJsselmuiden is een gebied met moderne kassenbouw. Even plotseling als het begint houd het weer op en fiets ik over kaarsrechte polderwegen met de wind schuin voor. Nu is het na 90 km zwaar werken en de gedachten afleiden van de inspanning. En zo fiets ik naar Hasselt. Even had ik het idee om niet de stad in te fietsen, maar het is een leuke oude binnenstad en daarom doe ik een extra rondje naar de kerk.

Harder, harder
Om 16 uur begin ik aan het laatste stuk naar Rouveen en Staphorst. Prachtige lintbebouwing met de boerderijen dicht naast elkaar met groene luiken en blauwe onderrand aan de boerderij.
In Staphorst komen twee jongetjes van ongeveer 10 jaar naast mij fietsen en roepen; harder, harder. Ik vraag waarom. “Jij hebt een helm op en dan moet je harder fietsen”, roept een van de jongens. Ja dat is jongens logica waar ik wel om kan lachen. Ik zeg nog dat ik lange afstanden fiets, maar dat vinden ze niet interessant. Met de jongens nog in gedachten en in mijn eigen tempo van 18 km per uur fiets ik naar Meppel waar ik 17.10 uur na 127 km bij het station aankom.
Daar neem ik de trein naar Duiven. In de trein vraagt de conducteur of ik eens wil lezen wat achter op het fietskaartje staat. Ik lees niet gelding in de avondspits van 16 tot 18.30 uur. Ik constateer dat ze de spits een half uur langer hebben bepaalt. Dan moet ik nog langer wachten. Ik zeg dat ik het niet leuk vind. De conducteur zegt: “De directie bepaalt”, “maar dat hoef ik toch niet leuk te vinden”, is mijn antwoord.
Volgende reis ga ik het anders doen.

22 januari 2015
Duiven- Amsterdam 115 km
Temperatuur -2 graden

Het is 6.50 uur als ik de poort uit ga. De temperatuur is 3 graden onder nul. Zoals gewoonlijk schudt mijn vrouw het hoofd, maar ze weet dat als ik een reis heb gepland het weer geen spelbreker kan zijn. Op kou kun je, je kleden. Fietsschoenen, thermos lange onderbroek, spijkerbroek, hemd met lange mouwen, overhemd, trui en dikke jas, handschoenen en oorwarmers. Niet de meest charmante uitrusting, maar wie kent je. En zo fiets ik in het donker naar Arnhem. Het eerste uur doet alles zeer. De benen, de voeten, mijn achterwerk, allemaal signalen dat er wordt gewerkt. Uit ervaring weet ik, dat het na een uur wel over is. Het aantal fietsers op de snelfietsroute naar Arnhem is beperkt tot een enkele fietser die naar zijn of haar werk gaat. De keuze tussen auto of fiets valt meestal in het voordeel van de auto uit, alhoewel voor vertrek moet je de ramen krabben en voor de auto op temperatuur is ben je ook kilometers verder.

Bult op
Dwars door de stad en dan de Amsterdamseweg omhoog naar de Hoogkamp. Een flink bult die ik makkelijk naar boven trap. De Amsterdamseweg is wel toepasselijk als je naar Amsterdam wilt fietsen. Bij het van der Valk hotel op Papendal ga ik rechts richting Otterloo. Langs de Hoge Veluwe en het Plankenwanbuis waar, net voorbij Oud Reemst voor de herten een wildviaduct is gemaakt. Het zijn voor mij bekende plaatsen toen ik nog in het onderzoek aan herten en Reeën werkte.

Otterloo is met veel camping al redelijk op toeristen ingesteld. Er is echter geen toerist te zien. Bij Otterloo beug ik af naar Wekerom waar ik om 9 uur ben. De eerst 30 km zit er op en bij een garage wordt de tijd en temperatuur aangegeven. Het is – 2 graden. Ik heb last van koude voeten. Toch fiets ik door naar Barneveld. In een Coop supermarkt koop ik aluminiumfolie om de voeten mee in te pakken. Een bushokje is de omkleed ruimte om de sokken in folie in e pakken. Het folie moet de kou tegen houden. Ik heb het voel dat het werkt. Nu moet ik door naar Nijkerk. Tot voorbij Barneveld heb ik vrijliggende fietspaden gehad. Wel een luxe in Nederland. Ik heb op mijn GPS route niet de zandpaden uitgesloten en nu kom ik op een zandweg met kuilen en plassen. Gelukkig is het zand hard bevroren. Voor het ijs op de plassen durf ik niet te fietsen. Na 2 km kom ik weer op de harde weg richting Nijkerk waar ik aan de noordkant bij Mc Donalds koffie ga drinken. Het is 11 uur een ik heb nu 58 km gereden. nog een 55 km naar Amsterdam.
De route gaat over een prachtig fietspad langs het Gooimeer naar Almere haven. Ondanks de kou zit ik te zingen op de fiets. Als ik dat merk weet ik dat ik mij prettig voel.

Het fietspad gaat langs strandjes en langs de voet van de dijk. Op een 4 km van de brug naar Huizen staat een Porsche. Als de rechte weg langs de windmolens vrij van verkeer is begint de Porsche te racen. Ik schat de snelheid tegen de 200 km. Aan het einde van het rechte stuk wordt gedraaid en dan racen ze weer terug. Als ik mijn 16 a 17 km  per uur daarmee vergelijk, dan lijkt het wel of ik stil sta.

Bevroren water

Op het water zitten duizenden eenden en meerkoeten. Het valt mij op dat de koeten duiken en dan met waterplanten in de bek boven komen. Direct komt er een andere koet die het voedsel wil afpakken. Meerdere keren zie ik dat. Zelfs bij de dieren stelen ze het voedsel van elkaar. In Almere Haven zal het zomerdag best leuk zijn, maar nu zie alleen een verdwaalde inwoner die de hond uit laat. Als ik dorst krijg en mijn bidonfles met water pak, kom ik tot een vreemde ontdekking! Het water is bevroren. Een klein teugje water komt er uit. Het is net genoeg.

Wel of niet de trein
Bij Muiden is een brug en spoorbrug naar het stadje Muiden. Er wordt volop aan een brug en spoorbrug gewerkt. Toch geeft de GPS de route prima aan en vind ik mijn weg naar Amsterdam. Voor Amsterdam volg ik het fietspad langs IJburg en bij de Schellingwouderbrug ga ik naar het centrum. Het is bijna 15 uur, wat zal ik doen. Tussen 16 en 18 uur nog je niet met de fiets de trein reizen. Als je voor 16 uur begint mag je de reis wel afmaken. Om bij deze temperatuur twee uur in Amsterdam te blijven is ook niet leuk. Ik besluit om de trein van 15.23 uur naar Arnhem te nemen. Ik kan vanaf het Centraal station in Amsterdam tot Arnhem blijven zitten. De trein loopt al helemaal vol, omdat er meerdere treinen wegens stroomstoring zijn uitgevallen. Om 17 uur ben ik in Arnhem en dan fiets ik het laatste stukje van 8 km naar Duiven. Mijn vrouw is verrast dat ik zo vroeg thuis ben. Het voelt behaaglijk warm in huis en mijn fietstocht van 120 km zit er op.