2019 Tochten

Van 1 januari tot  28 december 2018 heb ik in totaal 6250 km gefietst. Heb zowel fietstochten in de gemeente, maar ook dagtochten in Nederland gemaakt. In Marbella, Spanje heb ik 10 dagen de wandelvierdaagse begeleid en mee gefietst. Mijn totaal  is 2018 ca 6500 km. Toch is niet de afstand belangrijk, maar de mensen  die je ontmoet.

De laatste fietstocht van  2019 staat bovenaan.

Roodeschool Vlissingen is nog in bewerking!!

---

12 juli 2019

Tijdens mijn fietstocht Kris Kras door Nederland van Roodeschool naar Vlissingen heb een nieuwe beveiliging op mijn fiets gemaakt. Moet wel elke dag ergens eten kopen bij een supermarkt en dan staat de fiets met tassen eraan voor de ingang. Of het voldoende afschrikte weet ik niet, maar de fiets stond nog wel op de zelfde plek.

Gisteren begonnen aan het tweede deel Kris Kras Nederland. Om 06:15 uur uit Duiven met de trein en 09:32 uur in Roodeschool. In de trein zitten een man en twee vrouwen. Ze gaan naar de Eemshaven en dan met de boot een dagtocht naar Borkum. Ze vragen waar ik heen ga en leg het uit. Al vroeg komen de stroopwafels voor de dag en ik krijg er ook een.

Ik ben de enige die in Roodeschool uitstapt. Roodeschool lijkt op een dorp wat leeg loopt. Winkels, een café en garagebedrijf staan leeg en te koop.

De tocht gaat door ‘Het Hogeland’ richting Leek. Donkere wolken en regen onderweg. Een andere wereld stond op een bordje en daar was ik het mee eens.

Links van mij zie ik de stad Groningen, maar daar kom ik niet. Leek is de volgende bestemming daar ga ik van de route af naar het centrum om boodschappen te doen.  Als ik terug wil naar de route rij ik een stuk op het gevoel naar het noorden. Toch ging het niet goed en ik maak op de GPS een nieuwe route en kom weer goed uit bij De Wilp.

Bij Siegerwoude is een pleintje dat Voarwurk heet. Op het  pleintje van 100 x 50 m komen van vierkanten wegen.  Er zijn geen strepen en toch let men goed op elkaar. Als proef heb ik mijn fiets in het midden gezet en iedereen reed er omheen. Als ik op een bankje zit komt Sabatiaan  bij mij. Hij zoekt een patatkraam waar hij zijn brillenkoker met 150 euro erin had laten liggen. Hij kwam uit Amersfoort heeft geen geld en vraagt of ik wat te eten heb. Samen maar een krentenbol gegeten. Wat vreemde jongen.

Onderweg kom ik langs een woning met een bordje, wat ik nooit eerder heb gezien Daar wil ik een foto van. 

Dag 2 van Lippenhuizen naar Lelystad.

De campingeigenaar in Lippenhuizen is ook sluiswachter.
Hij wordt vandaag 60 jaar. Om 10 uur koffie, maar ik was al weg. De dag is heftig. Wind tegen en veel buien. Regenpak aan en uit. Vrij snel na Lippenhuizen kom ik door Heerenveen langs het Abe Leenstra-stadion.  De wind in het open polderland langs het Tjeukermeer remt steeds meer de snelheid en met veel inspanning haal ik maar 12 km per uur. Dit is niet echt leuk op de vroege morgen.

De Noordoost polder kom ik bij Bantega binnen en ik fiets een tijdje in het bos en kwam op ‘Het rechte pad”.  In de

Noordoostpolder werden tijdens de aanleg mensen met een straf te werk gesteld. Vandaar de naam het Rechte pad. Door de polder en bij Espel langs de dijk met tientallen windmolen is het afzien, wind tegen en boven Urk dreigende regenbuien. Ik heb vandaag het regenpak al tig  keer aan en uitgedaan en met dit weer is Urk ook geen bezienswaardigheid.

Vanaf Urk besluit ik achter de dijk , meer uit de wind te fietsen. Na 5 km blijkt de weg doodlopend te zijn en moet ik alsnog ca 5 km omrijden om bij de brug over het Keteldiep te komen.

In de Flevopolder zag ik een boer met een zaaibak. Zo ouderwets, maar hij zaaide kunstmest op het gras. We maken een praatje en hij vindt dat het rond het bedrijf er ook netjes moet uitzien. Wel zie je steeds meer perceeltjes met wilde bloemen bij de boerderijen.

Na precies 100 km kom ik buiten Lelystad op een leuke kleine minicamping ‘De Boomgaard’. De eigenaresse is niet aanwezig en ik bel het telefoonnummer en ze zegt: “ga maar ergens staan en ik stuur je wel een betalingsverzoek op je telefoonnummer.” Even later, ping van de telefoon en het verzoek met het bedrag van 6 euro komt binnen. Snel de betaling al gedaan en ik app haar mijn gegevens. Dat is nog eens modern

---

Dag 3 van Kris Kras door Nederland.

Van Lelystad naar Nieuwveen. De rit over de Oostvaardersdijk was heftig . Wind tegen recht van voren, dan is het ploeteren en maar 14 km per uur. Bij Almere ga ik de dijk af om wat meer in luwte te fietsen. Ik kom door nieuwe woonwijken en zoek een route naar de brug bij Muiderberg.  Het lukt en dan gaat het richting Muiden waar ik nu een kruidenier ken van mijn tocht van Vaals  naar Den Helder.  Een stuk gaat het naar Amsterdam, maar bij kruispunt  Diemerkruis ben ik blij dat de GPS de route aangeeft in een wirwar van wegen.  Ineens kom ik in het Diemerbos, wat een prachtig bos is. Na het bos kom ik in de G-buurt en ik herken flats van de Bijlmer. Het fietspad loopt dwars door door de Bijlmer, wat bijzondere ervaring en zowaar kom ik ook langs de Johan Cruyff-arena

via de Amstel kwam ik na 87 km in Nieuwveen. Er is daar inrichting Ursula voor mensen met een verstandelijke beperking ,maar er is ook een minicamping voor ouders die op bezoek komen en passanten . Met of zonder beperking. Voelde mij welkom.

Dag 4 van Nieuwveen naar Hellevoetsluis.

Ook vandaag weer veel tegenwind.  Langs routes waar ik nog nooit heb gefietst, zoals Alphen aan de Rijn, Zoetermeer, Berkel en Rodenrijs ,

kom ik aan de noordkant van vliegveld Rotterdam, Wat mij het meest verbaasde dat er ondanks het stedelijk gebied rond Rotterdam toch nog zoveel parken tussen de verschillende plaatsen zijn.

Ik ga door de Beneluxtunnel en dan richting Hellevoetsluis.

Na 78 km nu op camping ‘De Bron’ in Hellevoetsluis.  Het is een naturistencamping.

Voor de zekerheid heb ik vooraf gevraagd of ik er een nacht met mijn tentje mocht staan.  Een paar dames schrijven mij in en natuurlijk moet ik vertellen van mijn fietstochten. Ik krijg een mooi plek bij het toiletgebouw. Op de camping zijn weinig gasten aanwezig en met het slechte weer ik maar één man bloot zien lopen. Veel te koud. Leuk is wel dat er geen heren of dames waslokaal of douches zijn.

Morgen al weer de laatste etappe. Zoals elke dag, we zien wel.

Dag 5

Vandaag over veel routes die ik eerder heb gedaan. Dat kan ook niet anders, want je moet steeds over een dam of brug. Het plaatsje Goedereede is weer een verademing met heel leuke straatjes.

Op de Brouwersdam staat een schavotje met de nummer 1,2,3. Aan beide kanten staat een houten Zeeuwsmeisje die de nummer 1 kust.

Daar heb ik maar mijn eigen huldiging van  KrisKras Nederland gedaan. Toch moet ik nog richting Kamperland en dan met de veerboot naar Veere.

Wat een drukte met fietsers richting Veere. Dan merk je dat Nederland een fietsland is. Van Veere naar Middelburg is het heerlijk fietsen. Ik zou daar op de trein kunnen stappen naar ik heb als doel Vlissingen.

Rond 15:00 uur ben ik bij het station in Vlissingen en koop een fietskaartje voor de trein.

Ik heb het weer gedaan. Wat een leuk project was het. Niet eenvoudig maar de verschillende landschappen en avonturen blijven je bij. Eerst van Vaals naar Den Helder en nu van Roodeschool naar Vlissingen.

Luctor et Emergo ( Ik worstel en kom boven) . Het was niet eenvoudig, wind tegen en regen. Dat vergeet je. De mooie dingen blijven. Er was geen ronde Mis dus ik mijn eigen finish met foto’s gemaakt.

Van maandag 8 tot vrijdag 12 juli heb ik de eerste tocht van Kris Kras door Nederland gemaakt. Ik heb op de kaart van Nederland twee rechte lijnen gezet, van Vaals naar Den Helder en van Roodeschool naar Vlissingen. Zo dicht mogelijk langs deze lijnen heb ik een route gemaakt en niet gekeken of die of die plaats leuk is. Alle dingen zag ik bij toeval. Om bij het beginpunt te komen ben ik met de trein gegaan. Naar Vaals gaat echter geen trein en het station wat het dichtste bij is, is Kerkrade. Ik heb daarom gekozen om vanaf Zevenaar naar Düsseldorf te gaan, Vanaf daar is het een dag fietsen naar Vaals.

Onderstaande korte verhalen heb ik elke dag op facebook gezet

Henkopweg Kris Kras door NL
De eerste dag zit er op, maar ik moet ook de nacht ervoor noemen. Je slaapt onrustig want om 06 uur wil ik thuis weg.
Om 06:54 ga ik vanaf Zevenaar met de Obellio trein naar Düsseldorf. Onderweg zijn vertragingen en men roept om dat er file op het spoor is, want Haupt bahnhof Düsseldorf wordt verbouwd. 10 Uur kom ik aan. De problemen daarna komen snel: mijn Gps ( een soort Tom Tom) werkt niet. Ik los het probleem op en na 15 km kom ik eindelijk buiten de stad op weg naar Aken.

Onderweg maak ik foto’s van 4 centrale en ontelbare windmolens. In NL maakt men zich druk over een paar windmolens. Hier staan honderden windmolens. Als je dan weet dat 1 windmolen net zoveel energie geeft als 10 ha zonnepanelen. Is mijn idee zet er maar een paar molens bij.

Na de molens kom op ik in Aken en fiets rond de Dom. Doe een gebedje voor de buurvrouw. Om 18 uur en 100 km fietsen was ik op de camping, na eten koken afwassen tijd om Fb bij te werken en slapen! Tot morgen!!!

Nb. Later hoorde ik dat er problemen waren met de Gallileo satelliet ontvangst in Duitsland. GPS werkte wel.

Vanmorgen om 8:00 uur vertrokken uit Vaals eerste plaats was Simpelveld. Het klinkt simpel maar dat was het niet, direct een berg van 10% op en daarna nog een straatje van 14%. Wel prachtig uitzicht. In Simpeveld mijn ontbijt op een bankje op het Oranjeplein genuttigd. Wegens omleidingen nog wel eens verkeerd gereden en over landbouwweggetjes gereden. Boeren zijn aan het beregenen. Dus met stralende zon ook de regenboog gezien. In Sittard op de foto met het beeld van Toon Hermans
Ben richting Weert gefietst. Verschillende keren was de weg afgesloten wegens werkzaamheden en dan moet je om fietsen en dat is niet altijd goed aangegeven.Nu na 90 fietsen bij Someren op een boeren camping na.De eigenaresse, Marjolein en haar man Bert hebben nog in de Putterstraat in Duiven gewoond. Camping Heksenheuvel is nu hun verblijf.
Morgen verder naar provincie Utrecht.

2019-07-10

Weer een bijzondere dag. Overnacht op camping Heksenheuvel in Someren, maar gelukkig van geen actieve heksen vannacht. Richting Helmond door het Brabantseland. Ontbijt in Mierlo op kerkplein. Jezus links kijkt toe hoe ik in alle rust mijn ontbijt van Rozijnenbollen met kaas nuttig. Onderweg de jas met gele mouwen maar weer aangedaan want de eiken, waar ik onderdoor fiets zitten vol met de eikenprocessierupsen. Van Brabant, naar Gelderland en dan naar Utrecht. Met de pont over de Maas, Waal en Rijn. Wat een prachtige landschappen. Nu op camping de Boomgaard in Wijk bij Duurstede. De benen doen het goed en vanmiddag echt Hollands weer met lichte regen. Maakt niet uit, ik geniet de vrijheid.

2019-06-11

Vannacht slecht geslapen. De vingers jeukten en die zijn met fietshandschoen niet beschermd. Ik dacht nu heb ik toch last van de brandharen van de processierups. Het bleef jeuken. Toen ik om 06 uur wakker werd zag ik ook 4 muggen in mijn tentje en wist waar de jeuk vandaan kwam. Die weten je wel te vinden in een tentje van 1,20 bij 2.00 m. Ik heb ze direct de vliegvergunning ingetrokken.
Om 7:35 uur zat ik op de fiets van Wijk bij Duurstede naar Zunderdorp noord van Amsterdam. Bij Zeist ben ik door de bossen en heide gefietst. Ondanks de vele steden kun je toch heerlijk over bospaden en heidevelden. In Lage Vuursche bij de Vuursche boer koffie gedronken. Mijn eerst terras sinds Vaals.
Ca 2 km verder staan op een bospad 2 dames met fietsen met bepakking. Toeval? Ik stop. Ze bekijken mijn badges op de fietstas en pelgrimeren naar Rome levert veel vragen op. Waarom? Jos Rutten, ik schat ca 40 jaar (sorry als het jonger is) Jos is op weg naar Rome en ze heeft zes weken uitgetrokken. Signe Wildschut fietst en stuk mee. Signe is wat ouder ( laat ik voorzichtig zijn en niet schatten) Ik moet denken aan de titel van mijn lezing: ‘ Een Burn-out duurt langer dan een pelgrims tocht’! Ik probeer haar nog adviezen mee te geven, maar ze zal het zelf moeten doen en kleine of grote probleempjes komen.
We nemen afscheid en ik wens ze een goede tocht. Prachtig zo’n toevallige ontmoeting in het bos bij Lage Vuursche.
Ondanks dat ik door Hilversum en Naarden kom heb het niet gemerkt en fiets veel over bospaden.
Met veel zoeken vind ik in Muiden ‘ De Kruidenier’, een heel klein winkeltje waar je wel alles kunt kopen. Bij Muiden is weer een wegomlegging en gelukkig helpt mijn Gps mij richting Amsterdam langs het Amsterdam- Rijnkanaal . Amsterdam IJburg; wat en flats en ‘woonpakhuizen’!
Nu ca 10 km uit het centrum van Amsterdam rust in het polderland op camping ‘Het Uilenstiekkie’ Morgen laatste dag en dan zit ‘ Kris’ door Nederland van Vaals naar Den Helder er op. Over twee weken ‘Kras’ van Roodeschool naar Vlissingen. De conditie en benen zijn na bijna 300 km nog goed.

2019-06-12

Na 4 dagen fietsen, van Vaals naar Den Helder en ca 350
Km wordt ik ingehaald met regen en onweer. Hoera, zit nu (zeik) door en door nat in de trein. Wat mij van de tocht is bij gebleven, is de diversiteit aan landschappen in Nl.
Vanavond het verslag van vandaag

Kris Kras door Nederland.
Van Vaals naar Den Helder
324 km door Nederland.
Vanmorgen zat ik om 07 uur op de fiets. Mini camping Uilenstekkie in Zunderdorp, noord van Amsterdam is nog volledig in rust. In de zelfde rust fiets ik door de weilanden richting Edam en Volendam . In de plaatsen zelf kom ik niet want ik fiets nog steeds zo dicht mogelijk langs de rechte lijn naar Den Helder. Na Wognum kom je in het gebied met typisch Noord Hollandse stolp boerderijen. De zon breekt door en de jas kan uit. Heel kleine plaatsjes passeer ik en Lutjewinkel, vertaald kleine winkel, vind ik erg leuk. Er is geen winkel te vinden. Maar andere dingen maken het nog leuker. In een tuin staan oude trams en een straaljager. Jammer alleen op afspraak te bezoeken. Als je op details let zie ik een heel leuke oude deur met het klompenrek er naast. Het huis is van 1788. of de voordeur ook van dat jaar is weet ik niet. Wel jammer van de elektrische bel, die past er niet bij.
Het huisje van vrouw Holle uit 1824 staat er nog gekleurd bij. Het erf ´Terug naar toen´ met benzine prijzen van toen en het bord `geen pin´ maakt je weer blij met zoveel leuke dingen onderweg. In de zelfde straat nog een leuke ding. Een hoge stoel met de tekst ´Ruimzien´ geeft uitzicht op het mooie polderlandschap.
Ik kom door de Wieringermeer en de wolken worden donkerder. Met het pont je moet ik voor 50 cent over het Noord Hollandskanaal en Den Helder doet zijn naam geen eer aan. Donkere wolken, plens regen en onweer Te laat trek ik regen kleding aan en ga op zoek naar het station. Ik had nog voornemens in de stad en de haven te kijken maar het onweer is heftig dus neem ik de trein en in 2.40 uur ben ik in Duiven. Alle indrukken moet ik nog verwerken, maar de benen hebben het prima gedaan.
Over twee weken Kras van Roodeschool naar Vlissingen.

---

2019-06-14
Rondrit in de Gemeente Lingewaard
65 km

Het is eigenlijk maar een hup eindje van 3 km en ik ben bij de pont naar Huissen. Als ik door het dorp Loo fiets en op de dijk het Looveer kan zien, dan zie ik dat de auto’s aan de overkant van de pont afrijden. Ik kan kalm aan doen het duurt nog even voor de pont aan de Duivense kant is. Een fietskaartje kost € 1.10 voor en enkele overvaart. Ik pak een hand kleingeld en laat de pontbaas uitzoeken.

Het is een gierpont. De pont hangt aan een kabel met bootjes. Door de pont schuin op de stroom te leggen wordt de pont naar de overkant gedrukt. Nu heeft de pont een motor, maar toch maakt men gebruik van de gier-kracht van het water.

Ik fiets door de stad Huissen en ga voor een kort bezoek naar Martien van Hemmen. Via, via, zocht hij contact met mij en ik heb een korte film voor hem gemaakt betreffende de Exodus (evacuatie) op last van de Duitse bezetter in oktober 1944. Vandaag wil ik de frontlijn langs de Linge fietsen. Martien heeft mij zoveel vertelt dat het verhaal diepe indruk heeft gemaakt. Ik noemde het dan ook het vergeten verhaal. Na de slag om Arnhem september 1944, konden de geallieerden de brug in Arnhem niet in handen houden. De geallieerden kwamen niet verder dan Elst en de Linge werd de nieuwe frontlijn van oktober 1944 tot april 1945.

De bewoners moesten Evacueren. In Arnhem en in de Betuwe, noord van de Linge moest men naar het Noorden. Ook uit Arnhem moest men vertrekken en ging men richting Apeldoorn.  Het vergeten verhaal is wat de burgers van Huissen kregen te verdragen. 2 oktober 1944 werd de stad door geallieerde bommenwerpers gebombardeerd. Bijna 150 slachtoffer werden noodgedwongen in een massagraf begraven. De stad lag in puin.

Vandaag fiets ik langs de Linge- frontlijn en wil de verhalen op de borden van het Exodus comité lezen.

Rest nog in bewerking

2019-04-30
Vledder- Meppel
54 km

Giethoorn; In een fluisterbootje Nederland en Giethoorn beleven.2019-05-01

Meppel-Teuge
80 km

2019-05-02
Teuge Duiven
51 km

Langs het Apldoorn-Zwolle kanaal. Hoe bijzonder een Muskuseend onder de auto van een muskusrattenvanger.

---

2019-04-25 en 26

Trein Zutphen- Busseloo-Deventer-Haarle
Holten-Laren-Vorden-Doesburg-Duiven
ca 120 km

Vanmiddag terug van twee dagen fietsen. Wilde donderdag met de trein naar Groningen, maar vanaf Zwolle reden er 3 uur lang geen treinen. Het is zonde van de tijd en daarom onderweg de plannen aangepast en in Zutphen begonnen met de vraag, welke kant ga ik op. Eerste idee was Noord Veluwe, maar na een stop bij het recreatiegebied Bussloo ineens bedacht om richting Haarle te gaan. Toch wel leuk om zomaar een nieuwe route op de GPS te maken en maar zien wat je tegen komt.

Bij Lettele zag ik een bordje V1 en wat van de weg af was een bord met een verklaring voor deze plek. Dit was een lanceerplaats voor de V1’s die vanaf hier richting Antwerpen werden geschoten.

Wat ik niet wist. De V staat voor Vergeldingswapen! Waarom vergelding? Mogelijk vanwege de bombardementen op Duitse steden Dit is de betonnen baan waar de lanceerstellage op stond. — in Lettele, Overijssel, Netherlands.

Beschrijving van de lanceerplaats in Lettele.
https://nl.wikipedia.org/wiki/V1_(wapen)

In Haarle heb ik op een mini-camping overnacht. In de nacht regende het hevig met gevolg dat ik mijn tentje kletsnat moest inpakken.

Toch maar via de Noetselerberg gefietst, het voor mij zo bekende gebied op de Nijverdalseberg , waar ik jaren onderzoek aan korhoenders heb gedaan. Op de plek waar vroeger de korhoenders zaten stond een groepje met vier mensen en een telescoopkijker. Al snel hoorde ik dat ze korhoenders keken en een haan in beeld hadden. Voor het eerst in jaren zag ik weer een haan in de boom zitten en dat gaf toch wel een bijzonder gevoel. Via de Toeristenweg naar Holten en dan Laren

Onderweg zag ik een zelf rijdende elektrische grasmaaier.
Bij deze boerderij hadden ze een: ‘zelf denkende pony’ als grasmaaier. Dat vind ik bijzonder. — in Almen.

Via Vorden en Baak kwam ik in Steenderen. Bij de AVIKO fabrieken zien ze een 35 m hoog koelgebouw aan het bouwen. De verhoudingen met de bebouwing van het dorp zijn wat zoek. De plaatsing heeft wel de nodige discussie gehad .

Ik wist niet wat de AVIKO ( wat staat voor; Aardappel Verwerkende Industrie Keppel en Omstreken, aan het bouwen was dus heb ik het opgezocht
Blijkt een koelhuis te zijn!
https://www.logistiek.nl/warehousing/nieuws/2018/01/aviko-kan-starten-met-bouw-mega-koelhuis-steenderen-101162026
——————————————————————————-
2019-04-18
Duiven-Aarle-Rixtel
90 km

Vrijheid

Twee dagen fietsen in Nederland. Begonnen in Duiven en dan naar Loo en de dijk op. Dit zijn de mooiste weken van het jaar. In de bermen bloeien de paardenbloemen uitbundig. Een enkele Pinksterbloem staat ook al in bloei en de bloeide fruitbomen maken het beeld compleet. Maar het prachtige weer maken twee dagen fietsen tot een feest.

Ik heb een dik uur om bij het pontje van Pannerden naar Millingen te komen. De fietstocht loopt zo voorspoedig dat ik bij de Coop in Pannerden. Zowaar kom ik in de winkel een bekende tegen en we praten over toerisme in de Liemers. Veel bezoekers heeft men van de mensen die de Rijn-route fietsen van Zwitserland naar de Noordzee.

Na het inkopen doen heb ik voldoende voorraad voor overdag. Ik moet nu naar het pontje. Twee dames uit Tolkamer komen ook bij het pontje ze gaan een dagje fietsen. Met Janneke Hogerman kom ik aan de praat over het fietsen en ze vind het leuk dus geef ik haar een kaartje. Ze zal mij op Facebook volgen. Om 10 uur haalt het pontje eerste de fietsers in Millingen en dat zijn toch zeker 10 fietsers. Het pontje heet de ‘Heen en Weer vijf’, overigens een prachtige naam voor een pontje.

Via Duitsland
Na het verlaten van het pontje ga ik door Millingen en fiets via  (Duitsland). Ineens zie ik dat de bermpaaltje  zwart wit zijn. Ook de woningen zijn hoger en liggen vaak op een terp. Dit zijn de uiterwaarden van de Rijn.

Na Kranenburg   is er een knipperlicht en de spoorbomen over de weg zijn dicht. Dit is de oude spoorlijn van Groesbeek naar Kleef en daar kun je met de Fietslorrie  een tocht over het spoor  maken. Ook een vorm van fietsen maar wel een bijzondere tocht.

Nu kom ik langs het Reichswald met op de achtergrond de heuvels van Groesbeek

Na het Reichswald kom ik weer in Nederland en moet de Sint Jansberg in Milsberg op. Ik herinner mij berg, omdat ik ooit boven op een picknickbankje wat heb gegeten. Nu stop ik maar in Milsbeek (Limburg) voor de eerste lichte maaltijd.

Het leuke is, als je een route voor een fietser op Basecamp maakt, je nooit precies weet waar je komt. Nu moet ik door de uiterwaarden van de Maas naar Gennep. Ik fiets langs het riviertje de Niers, wat vanuit Duitsland hier in de Maas komt. Hier ligt de ruïne Vesting ’t Genneperhuis, gelegen aan de monding van de Niers in de Maas. Om de historie zichtbaar te maken en levend te houden zijn delen van de voormalige kroonwerken en grachten in het gebied rondom ‘t Genneperhuis herstelt en zijn diverse bruggetjes aangelegd. Over deze bruggetjes fiets ik naar Gennep. Vlak bij Gennep ligt Niersbrug, die aan het einde van WOII zwaar bevochten werd. Het oude gemeentehuis in het centrum heeft nog steeds een ooievaarsnest op het dak.

Via Valentiniana

Na de brug ga ik langs de Maas via de Heerbaan, de ‘Via Valentiniana’ de Romeinse weg van Nijmegen naar Maastricht.
Bij Boxmeer herinnert het Kasteel Boxmeer nog aan die belangrijk tijd. Hier leer ik weer wat bij. De Romeinen mochten hun doden niet in de stad begraven. Men maakte een vierkante brandstapel in de vorm van een altaar en daarop werd de dode verbrand. De as kwam in een urn en werd vaak, met het laatste bestek of bord wat de overledene gebruikte, langs de weg begraven. Nu begrijp ik waarom er langs de Via Appia Antica van Rome naar het zuiden zoveel grafmonumenten zijn.

Oorlogsmuseum
Ik kom in Overloon en de GPS helpt mij het Oorlogsmuseum Overloon vinden. De fiets zet ik uit het zicht en ga rustig een uurtje het museum bezoeken. In de bossen van Overloon vond in 1944, tijdens operatie Market Garden, een heftig slag plaats. Het museum geeft ook een goed beeld van de eerste jaren van de oorlog en hoe men leefde met de Duitse bezetter.

Gevonden
Na het museumbezoek fiets ik langs Merselo en ik weet dat Huub en Fien van Ast hier wonen. Ook trof ik ze in 2008 als wandelaars in de bergen in Noord Spanje. Ze waren op weg naar Santiago de Compostella. Ik ken alleen de namen en weet dat ze wandelaars zijn. Ik ga het proberen ze te vinden met deze minimale informatie.
Bij een boerderij aan de rand van het dorp vraag ik een jonge vrouw die in de tuin aan het werken is. De namen zeggen haar niets en ze gaat binnen een oudere vrouw vragen. Ze komt terug met het adres en huisnummer en het is hooguit 1 km verder.

Ik fiets het dorp in. Rechts is een hele groep aan het Jeu de Boules spelen. Al snel vind ik het huis een hun naam staat bij de bel en bij de achterdeur staan oude wandelschoenen met bloemetjes er in. Helaas ze zijn niet thuis. Ik doe een kaartje in de bus en schrijf dat ik op goed geluk langs kwam. Ik ga weer verder, maar nog geen uur later gaat de telefoon Fien heeft het kaartje gevonden en vindt het o zo jammer dat ze niet thuis waren. Ze waren op de Jeu de Boules baan en hebben mij wel langs zien komen en zeiden tegen elkaar :”die is al vroeg op weg!”

Nu is het fietsen door de Peel met heerlijk rustige bossen. In Gemert haal ik eten voor de avond en dan fiets ik naar de minicamping. Vermoedelijk hebben we 2003, toen de camping net open was met de caravan gestaan. ’s Avonds krijg ik een uitnodiging van Carl en Gerda Driessen-Hendriks om op de koffie te komen. We halen herinneringen op en ze vertellen dat zij wandelaars zijn. Dan heb je veel dingen gemeen.

Nu na 90 km overnachten in Aarle-Rixtel.

2019-04-19
Aarle-Rixtel- Helmond, trein Utrecht-Utrecht-Geldermalsen.

Fietsen Geldermalsen naar Rotterdam
88 km

Mijn route naar Rotterdam is volgens berekening 130. Als ik ’s morgen om 08:00 uur op weg ga en door Aarle-Rixtel de route volg kom ik langs herberg  de Croyse hoeve en het gelijknamige kasteel Croy
Vrij snel daarna ben ik na 10 km fietsen in Helmond en dan ontstaat het idee om in Helmond om 09:00 uur een flink stuk met de trein te gaan. Dat ben ik weer. Gewoon de plannen aanpassen. En zo ben ik om 08:45 op station Helmond. De trein naar Utrecht gaat 09:05 maar in wil in Zaltbommel uitstappen. Dan moet ik in ‘s-Hertogenbosch overstappen en met de lokale trein naar Zaltbommel. In de trein komen twee conducteurs de kaartjes controleren. De conducteur zegt tegen mij: “zal ik u dan meer eerst controleren?” Waarop ik zeg: “controleert u maar de kaartjes. Als nu mij moet controleren bent u voorlopig nog niet klaar.” Ik weet niet of hij het begrijpt.

In ‘s-Hertogenbosch kan ik op het zelfde perron overstappen, maar de trein die daar staat gaat terug naar Helmond. Ik kijk nog eens op het aankondigingsbord en het lijkt of de trein waar ik in zat toch in Zaltbommel stopt. Ik stap er maar weer in, maar wat blijkt de trein rijdt in een ruk naar Utrecht.

Wat nu? Fiets ik van Utrecht naar huis?  Met de boemeltrein terug is maar 20 minuten dus dan maar terug. Onderweg besluit ik in Geldermalsen uit te stappen en daar de fietstocht verder te gaan. Nu moet ik wel een nieuwe route maken en zo kom ik in Arkel waar ik boodschappen haal. Na Gorinchem komt  een bekende route langs de A15. Het is vrijdagmiddag en er staat al een dikke file. Op mijn fiets kan ik lekker door trappen. In Boven Hardingsveld in het dorp is een winkeltje met op het raam de tekst  Tante Neeltje  Er staat een vrouw in de ingang. Ik ben er al voorbij en denk wat zou dat voor een winkeltje zijn. Dus ik draai om en ga het vragen. De dame in de deur vertelt dat het winkeltje vol staat met 2e hands goederen, Iedereen die wat heeft kan een plank huren en betaalt daarmee een deel van de verkoopprijs. Zo heeft het dorp toch weer een leuk winkeltje. Ik vraag de vrouw of ze een foto wil maken.

Net buiten Boven Hardingsveld is een begraafplaats met oorlogsgraven. Het is even zoeken. Er is een Nederlandse soldaat begraven die in 1940 sneuvelde en een Britse piloot van 22 jaar, die in 1944 met zijn vliegtuig werd neergeschoten. Ik sta een moment stil bij de graven.

Via veel stedelijk gebied kom ik bij Alblasserdam op het Buitenpad. Er is een prachtige picknicktafel en alleen lokale mensen met of zonder hond komen langs. Hier ga ik eerst maar een koken. Een dat vraagt toch wel aandacht van de voorbijgangers.

Regelmatig komt iemand een praatje maken en één dame heeft zoveel belangstelling dat ik een visitekaartje geef. Na het eten fiets ik rustig de 2,5 km langs de molens. Ik fiets rustig want er zijn veel buitenlandse toeristen. Half weg stop ik even. Een jonge vrouw komt bij de roeiboot met buitenboordmotor. Ze is ervaren met de handeling en trekt de motor aan en vaart naar de overzijde naar een bewoonde molen. Blijkbaar woont ze daar.

Ik maak wat foto’s van de molens in Kinderdijk en dan is het tijd om richting Rotterdam te gaan.  Via het veer over de Lek kom ik in Krimpen aan de Lek en dan is het allemaal stedelijk gebied tot het centrum van Rotterdam. Via Kralingen kom ik Rotterdam binnen. 18:50 uur kom ik in het station en kan 19:05 al vertrekken. Twee uur later ben ik thuis. Prachtig

————————————————————

2019-04-05

Duiven-Arnhem-Lunteren
47  km.

Het wordt een betrekkelijk korte rit. Ik wil wat meer tijd besteden aan mijn uitrusting en aan het Nationale park de Hoge Veluwe. In het bijzonder wil ik het Krüller-Müller museum weer eens goed bekijken.

Ik vertrek pas om 10 uur en fiets de voor mij bekende route naar De Waterberg.  Eerst bekijk ik de bron van de Juliana-beek in het Park Bronbeek. Rond om Arnhem zijn overal beken. Klingelbeek , Sonsbeek, Sint Jansbeek, Klarenbeek, Bronbeek en nu vond ik de bron van de Juliana-beek . Het is een klein plasje in het park Angerenstein waar het water uit de grond komt. De beek werd bij de bouw van de wijk onder de grond gestopt en kwam in het riool. Door de bewoners bewoners is de Julianabeek  weer opgegraven en loopt nu door de tuinen  Julianabeek

Na deze voor mij nieuwe ontdekking wil ik de conditie testen en fiets de Monnickensteeg op naar Hoogte 80. Ondanks de 20 km bepakking trap ik zonder problemen in mijn eigen tempo de 6 tot 10 % omhoog. Het kost wel inspanning en het is wel fustrerent als met een zware inspanning wordt in gehaald door een bejaarde (iets ouder dan ik) in een elektrische scootmobiel. Toch ben ik dankbaar dat ik het nog kan.  Via de Saksen Weijmar kazerne die woonwijk is geworden, kom ik in het Oerbos op de waterberg. Hier zet ik mijn tentje op en controleer mijn nieuwe benzinebrander. De vorige brander lekte benzine op een slangkoppeling. Geen risico genomen en heb direct een nieuwe besteld.

Na een pauze trek ik verder en op de Kemperbergerweg kijk ik even wanneer het oorlogsmuseum open is. Ik treft twee vrouwen. De oudere vrouw vertelt dat haar broer na de oorlog is begonnen met het verzamelen van de materialen die bij de bevrijding van Arnhem worden gebruikt en werden achter gelaten. Van mijn zwager die op de Klingelbeek woonde en na de oorlog 15 jaar was heb ik wel eens gehoord dat er overal oorlogsmateriaal lag en zelfs explosieven.

Al snel sta ik bij de poort van het Nationalpark Hoge Veluwe. Het is zeker 30 jaar geleden dat ik voor het laatst in het park was. Toen ik nog in het Onderzoek werkte was de Hoge Veluwe bijna dagelijks ons onderzoek terrein voor vossen, herten of moeflon onderzoek. Ik herken direct het huisje van Ep Curre en het biologisch veldstation Kemperberg.

Via de heide om ik bij het Kröller-Müller museum en bij de ingang staat het het beeld van meneer Jacques ik weet niet anders dan het beeld heeft bij de ingang gestaan. Wel kijkt het beeld nu naar het Noorden. Eind 1960 keek meneer Jacques nog naar het zuiden. Blijkbaar wilde hij wel een wat   anders zien.

De fietsenstalling is zeker 100 m van de ingang en totaal niet veilig voor mijn fiets met volle bepakking. Met de fiets aan de hand loop ik naar de ingang en vind een geschikte plek. Direct komt een suppoost  naar buiten en zegt in het Engels dat het niet toegestaan is om daar de fiets te stallen en de stalling bij de weg is. In goed Nederlands leg ik hem uit dat al mijn bezit op de fiets zit en ik het geen rustige gedachte vind om het museum in te gaan. Als extra argument geef ik dat ik de fiets bij het Zaans-museum ook voor de deur mocht zetten. Oke, het mag en ik bedank de suppoost. Ik wil de van Gogh schilderijen graag nog eens zien en ik ben niet de enige belangstellende. Veel mensen zijn,aan hun uiterlijk te zien van Aziatische oorsprong. Toch is het prachtig om de schilderijen van dichtbij te zien.

De Aziaten vermaken zich bij het schilderij van Venus en haar zoon Amor en krijgen uitleg van van de prachtige schilderijen.

Amor heeft  honing van de bijen gestolen en hij beklaagt zich bij zijn moeder dat de bijen hem steken. Als je het schilderij van dichtbij bekijkt kun je de bijen zien.

Na een goed uur is mijn museumbezoek voorbij. In Otterloo haal ik eten en dan fiets ik in één stuk door naar Lunteren, waar ik op camping ? een plekje voor de overnachting vraag. Als de eigenaar bij de inschrijving om het adres en de woonplaats vraagt vertelt hij dat hij niet zo lang geleden de rotonde bij de RABObank in Duiven heeft gemaakt. Dat was nog in de periode dat ik wethouder was en al snel komen voor ons beiden bekende namen voorbij.

Ik krijg een plekje dicht bij het toilet en begin mijn tentje op te zetten en de voorbereidingen voor het eten te maken. Als je bij het toilet staat heb altijd loop langs de tent en dan is een praatje snel gemaakt. Een van de campinggasten die er met de caravan staat zegt dat hij en zijn vrouw fietsers zijn en nodigt mij uit op de koffie. Eerst moet ik het eten klaar hebben en geef aan rond 20 uur te komen.

—————————————————————————————

fietstocht 28 en 29 maart

28  maart 2019

Zaandam-Nibbixwoud

80 km

Het idee is om vanaf Zaandam en rondje Noord-Holland langs de bloeiende bollenvelden te fietsen.

Om 08:15 uur vertrek ik uit Duiven naar Arnhem. Ik mag pas om 09:00 uur met fiets in de trein en om 09:01 gaat er uit Arnhem een trein naar Den Helder en dan hoef ik niet over te stappen.

Om 10:20 uur ben ik in Zaandam. Direct buiten het station staat een groot hotel in een vreemde bouwstijl. Het lijken gestapelde Zaanse-huisjes. Een paar toeristen kijken verbaast en het geeft een lach op het gezicht.

Door de stad ga ik op weg naar de Zaanse Schans. Onderweg in het burgemeester In ’t Veldpark is een dame afval aan het verzamelen. Ik vraag of dit ook namens Go-Clean is. Nee ze doet het op eigen initiatief. Ze vind het een kleine moeite om zo het park schoon te houden. Ze vraagt mij over het fietsen en zegt dat ze met haar man lange afstanden loopt. Ze lopen naar Assi en zijn nu tot in Frankrijk gekomen. De route naar Assi ken ik en dat geeft gespreksstof. De Povlakte daar ziet ze tegen op. Ik noem het de Betuwe in het groot en dat ca 200 km.

Net buiten Zaandam kom ik via LF 7 en een brugje in Haalderbroek. Een straatje met leuke huizen. Niet veel verder is de Zaanse Schans met het Zaans Museum. Ik zet mijn fiets in de fietsenrekken en ga het museum bezoeken. Bij de kaartverkoop vraag ik of mijn fiets met bepakking daar veilig staat. De dames doen twijfelachtig en ik vraag of de fiets op het terras mag staan. De dames vinden het goed en hebben direct zicht op de fiets. Ik doe een snelle verkenningsronde door het museum en na 45 minuten sta ik weer buiten. Ik moet er nog maar eens meer tijd voor nemen.

Ik fiets rustig door de het openluchtmuseum met Zaanse huisjes. Eerst vraag ik een Japans uitziende jonge dame wat foto’s te maken. Drommen toeristen, meest met Aziatisch uiterlijk lopen langs de molens en maken overal foto’s. Zelf maak ik een foto van bloeiende Narcissen met de molens op de achtergrond.

Via Wormer en Oostknollendam kom ik op de Oudelandsedijk vlak bij Spijkerboor waar een markant wachthuis en een namaak kanon staan. Het is een onderdeel van de stelling van Amsterdam.want iets verder ligt Fort Spijkerboor

Het idee is om in Spijkboor met het pontje over de ringvaart te gaan. Het pontje vaart maar er staan nog meer mensen te wachten. Helaas het is een trainingsvaart voor een nieuwe schipper en hij mag ons niet overzetten. Ik probeer hem vriendelijk te overhalen maar het lukt niet. Vanaf de andere kant is het maar 3 km naar De Rijp en moet ik acht km om fietsen. Maar ja het is mij hier al eerder gebeurt dus de route ken ik. Via Schemerhorn kom ik in Avehorn waar ik boodschappen doe. Nu heb ik mijn etensvoorraad voor vanavond bij mij. In Berkhout moet een bekende wonen maar ik heb het adres niet en herken ook de boerderij niet. Blijkbaar zit ik op een andere route. Maar dichtbij Wognum herken ik ineens de boerderij. Letty loopt vanaf de paardenstallen naar het woonhuis/boerderij. Ik roep haar en direct herkend ze mij. Ik krijg een uitnodiging voor de koffie, maar sla het in dank af. Ik moet nog op zoek naar een camping. In 10 minuten praten we even bij en dan snel een selfie ik ga weer verder. Net buiten Wognum en vlak voor Nibbixwoud vind ik een camping. Eerst fiets ik er maar eens op en vind wel een geschikte plaats voor de tent. Bij de ingang in het restaurant tref ik de eigenaar €11,08 is de prijs voor een overnachten, maar 10 euro is ook genoeg.

Na het opzetten van het tentje ga ik eten koken. Dan heb ik een nieuw probleem het slangetje van benzine lekt en dat is dusdanig gevaarlijk dat ik niet durf te koken.

Ik weet dat er in Nibbixwoud een restaurant is. Ca 50 jaar geleden heb ik daar maanden in het hotel gezeten voor mijn werk bij de Nederlandse Heidemaatschappij. Wij deden landmetingen voor de ruilverkaveling ‘De Vier Noorder Koggen”.

Het restaurant is een wok-restaurant geworden en ze hebben een één persoonstafel. Voor 25 euro kan ik eten en drinken. Om 20:30 uur vertrek ik in het donker naar de camping en duik mijn slaapzak in. Ondanks dat het ’s nachts flink koud is slaap ik goed. We bedenk ik dat ik nog een paar weken te vroeg ben want nergens staan de bollenvelden in bloei. Dan heeft het ook geen nut om morgen in dit gebied rond te fietsen. Ik besluit om morgenvroeg via Enkhuizen naar Duiven te fietsen. Een flinke tocht van 120 tot 140 km. We zien wel.

29  maart 2019

Nibbixwoud-Duiven

132 km

De nacht ben ik goed doorgekomen. Het is om 07:30 uur redelijk dichte mist toch zie ik vraag de zon boven de mist. Via Nibbixwoud ga ik op weg naar Enkhuizen. Ik geen van te voren geplande route dus maak ik op de GPS routes van 30 tot 40 km. Dat werkt goed. Na een kwartier fietsen heb ik ontzettend koude van de mist. Ik heb wel fietshandschoenen aan maar de vingers zijn bloot en steenkoud. Ik stop om een foto te maken van 2 mensen die in de mist op een bollenveld aan het werk gaan. Vage beelden, maar wel bijzonder. Uit de fietstas haal ik een paar dikke sokken en ga ze als handschoenen gebruiken. Na 15 minuten komen de vingers weer op temperatuur. Via Hoogkarspel, Lutje Broek, Grote Broek, en Boven Karspel kom ik in Enkhuizen. Ik maak een rondje door de stad en maak wat foto’s bij de haven. Ik maar weer een nieuwe route naar Lelystad en begin aan de 30 km over de Markerwaard dijk. Bij het begin van de dijk staat op het fietspad een bord; Na 10 km doodlopende weg. Wat is dat? Nadere aanduiding is er niet ik gok het maar en soms komen er toch fietsers van de andere kant. Aan beide zijden van de dijk heeft men zandstranden van 50 tot 100 m breed gemaakt . Overal zijn nog machines van Boskalis aan het werk. Het is goed te zien dat het fietspad van een dikke laag stuifzand is vrijgemaakt. De strandjes worden al volop door watervogels gebruikt. Na 10 km zit er een Duits echtpaar aan de dijk. Ze fietsen naar de Noord-Oostpolder naar Ens. Toch loopt het fietspad toch door. Na 12 km is een horeca uitspanning Checkpoint Charly. Hier is het fietspad met hoge hekken en borden afgezet. Wel zie ik wielrenners bij een bushokje staan. De drie wielrenners zeggen dat het Pendelbusje net is vertrokken. Ik zet mijn krukje naar en wacht rustig af. De Duitser komen ook en ik geef uitleg wat er gaat gebeuren. Na 15 minuten komt een busje die ook geschikt is voor rolstoel vervoer. Aan de achterkant zit een lift en eerst stappen de 3 wielrenners in en dan ga ik met de lift naar boven en pas nog net in het busje. De Duitsers moeten nog een ronde wachten. Tijdens de rit met het busje zie ik wel waarom het fietspad is afgesloten. Overal ligt zand en soms is er geen fietspad meer te zien.

Na 10 minuten ben ik 12 km verder en daar kunnen we weer verder fietsen naar Lelystad. Hier maak ik een route naar Harderwijk. Mijn route gaat over een fietspad langs de oude Knardijk. Even fiets ik op met een echtpaar. De man vertelt dat ze al 25 jaar in Lelystad wonen en hij werkte bij Rijkswaterstaat. Toen ze in Lelystad kwamen wonen was het nog maar een kleine plaats. Na 5 km gaan ze naar de Oostvaardersplassen. Ze zetten een fietstocht uit om met familiebezoek te gaan fietsen. In Eenzaamheid en stralend weer fiets ik naar Harderwijk.

De volgende route is ook weer 30 km naar Otterloo. Via Ermelo en Putten kom ik over prachtige fietspaden door de bossen, op plaatsen die ik nog niet kende. Via Hoenderloo en Arnhem ben ik ’s avonds om ca 21:00 uur thuis en heb ca 132 km gefietst.

03-feb-2019
Duiven-Doesburg, visa versa
32 km

Ik geniet ondanks de kou en koude voeten van het landschap van ‘De Liemers’, gelegen tussen Rijn en IJssel en de heuvels van het Montferland en de Veluwe.

In de weilanden zitten zilverreigers als een witte stip aan de horizon. De boerderijen liggen op een verhoging ca 1,5 m boven het overige land. Het open ‘Broek’ wordt nu ook onderbroken door witte stippen van windmolens en een afvalverbranding aan de horizon. Alles veranderd!

Het stadsbeeld van Doesburg is ook veranderd. Nieuwbouw aan de IJssel is de façade van de oude stad. Maar in de stad proef je het verleden. Ik fiets een rondje en ga langs de kade terug naar Duiven.

Het was maar 32 km, met koude voeten en veel plezier.

————————————————————————————————-