2020 Tochten

Henk Nijland
2020-08-20 en 21  Fietstocht van 193 km
Duiven Hattem vv.
Verslag nog in bewerking

Bloeiende heide op het Rozendaalseveld

Project Tiny house in Apeldoorn-zuid

Heet jaagpad langs het kanaal Apeldoorn-Hattem

Wie woont waar? Vermoedelijk adressen van familie en vrienden?

Het graf van Abraham en Elisabeth van Gelder. Door het Nederlandse verzet in de bossen bij Hattem doodgeschoten. Zij hielden zich niet aan afspraken van de onderduikers en vormden een gevaar voor het verzet, de onderduikers en de mensen die de onderduikers in huis hadden.

Stadspoort met rechts op het muurtje een bijzonder beeld.

De slapende poortwachter bij de hoofdpoort van Hattem. In de volksmond ‘De Poeperd.”

Hattem vanaf de Overijsselse kant van de IJssel.

Mijn geboortehuis in Laag Zuthem. Rechts de waterput waarop ik zat voor een foto 70 jaar geleden.

Henk Nijland

2020-07-31 Fietstocht van 74 km in gemeente Barneveld
Eigenlijk bevalt het mij prima om steeds weer eens een andere gemeente te bekijken.
Vroeger had je een TV programma met de titel, ’Per seconde wijzer.’ Ik moest daaraan denken en dacht dit is, ’Per Gemeente Wijzer.’
Vandaag met de trein naar Barneveld eens kijken wat ik daar wijzer kan worden. Ik heb een route met alle dorpen en buurtschappen.
Barneveld 34.000 inwoners, heeft 11 Dorpen: Achterveld (140)· De Glind (600) · Garderen (2115) · Harselaar · Kootwijk(265) · Kootwijkerbroek Om (5.595) · Stroe(1.585) · Terschuur (1,495)· Voorthuizen(10.475) · Zwartebroek (1.390)
Buurtschappen: Boveneinde · Drieënhuizen · Essen · Esveld · Garderbroek · Kallenbroek · Moorst (deels) · Ouwendorp · Wessel Bron :CBS

Gemeente Barneveld

Om 8:30 uur ga ik met de trein uit Duiven. Net na de sportvelden zie ik een donkere rookwolk bij de autosloperij aan de rand van industrieterrein Nieuwgraaf in Duiven opstijgen. Brandje is net begonnen. In Ede moet ik verder met de Valleilijn. De lijn is echter ook bekend als kippenlijn. Het blijkt al een heel oude spoorlijn te zijn.
In 1902 werd Ede- Barneveld aangelegd en in 1903 Barneveld Nijkerk. Dit gedeelte van de spoorlijn is 1938 al weer opgeheven. Er was geen directe aansluiting op de spoorlijn Amersfoort –Zwolle en daarom bleek de lijn niet rendabel
Station Barneveld-Noord is mijn startpunt. Ik wil richting Voorthuizen, mijn eerste bestemming. Er staat nog een oud stationsgebouw als herinnering aan de verdwenen spoorlijn. Mijn GPS route geeft echter problemen tot ik het door heb. Ik ben bij mijn finishpunt ben begonnen en fiets de route anders om. Ik moet ca. 1 km terug naar het startpunt en dan de route naar Voorthuizen. Gelukkig heb ik een routepunt van het oude stationsgebouw, wat nog duidelijk herkenbaar is. Verder is er niets van een spoorlijn terug te vinden.
Via de Oude Voorthuizerweg fiets ik over zandpaden naar Zwartebroek. Het landgoed heet Appel en het is een leuk buitengebied. De naam Zwartebroek herinnert aan het veen wat hier vroeger lag. Van het veen is weinig meer terug te vinden, maar aan sommige percelen is het nog te zien. Men maakte smalle percelen met sloten om het water af te voeren. Een infobord bij de plaatselijke Coop geeft nadere info.
Wat overduidelijk is in de regio zijn de vele kippenschuren en in de dorpen altijd wel één of meerdere kerken. De streek is sterk verbonden met het christelijke geloof in hervormde, gereformeerde of andere richting. Als ik bij Terschuur een kruising over fiets schrik ik van een alarm. Ik kijk rond maar zie en hoor niets meer. Tot het tot mij doordringt dat het de telefoon was. Het is Amberalert met de melding om ramen en deuren te sluiten i.v.m. rookontwikkeling bij een brand op een autosloperij in Duiven. Als ik over het viaduct van de A1 fiets zie ik een sliert donkere wolken tegen een strak blauwe hemel. Hemelsbreed ben ik 44 km van Duiven en de rook trekt richting Amersfoort.
Bezoek aan het Paradijs
Het buurtschap Kallenbroek wil ik nader bekijken. De oma van mijn vrouw komt van geboorte uit Kallenbroek en heet Boshuis en is aldaar geboren. Kallenbroek is een buurtschap met verspreid liggende boerderijen. Ondanks dat ik een adres uit ca 1900 heb, Kallenbroek 747, is het adres nog niet gevonden (navraag historische kring Barneveld). Wat wel vlak bij Kallenbroek ligt is ‘Het Paradijs’. Een goed alternatief om eens in het Paradijs te kijken. Het privé landgoed is openbaar en het doet zijn naam eer aan. Prachtige klompenpaden en paadjes die goed te fietsen zijn. Midden door het Paradijs stroomt de Barneveldschebeek. Op internet vond ik een verklaring voor de naam ‘Het paradijs’. De beek had ter plaatse heerlijk koel water en de combinatie met het gebied was voldoende voor de naamgeving. Toch moest ik              Het Paradijs  weer verlaten in de richting Achterveld en De Glind. Hier is nog een rijke historie van het sociale werk uit het begin van de vorige eeuw te vinden.
Buiten Achterveld staat een oude boerderij en de woning van de directeur een van de Roelof Jan Willem Rudolph stichting. In 1911 richtte gereformeerd predikant Roelof Jan Willem Rudolph in Barneveld de Jan Pieter Adolfstichting op, ter nagedachtenis aan Van Limburg Stirum. Het is een indrukwekkende boerderij die nog als zodanig in gebruik is. De boerderij was de opvang van landlopers, alcoholisten en ex-gedetineerden.
De vrijstaande directiewoning heeft de zelfde riante uitstraling. In het dorp De Glind zijn nog een paar huizen van de stichting en de waterput is een gedenkteken van de bevolking aan Ds. Rudolph.
De Glind ligt aan de postweg wat een verwijzing naar een vroegere doorgaande weg, waarlangs op vaste plaatsen posten waren om te rusten, te overnachten of om de paarden te voeren of te vervangen. De naam heeft dus niets te maken met brieven of andere post.
Aan de postweg zie ik bij een school een kunstwerk en het geeft een glimlach. (zie foto en tekst)
In Barneveld heb ik maar weinig bekeken. Wel kasteel Schaffelaar. Hier tref ik het zelfde als een eerdere tocht in Doetinchem. Ook hier zijn in de oorlog Joden opgevangen die dachten een veilige plek te vinden. Maar ook deze joden gingen eind 1944 op transport naar concentratiekampen.
Kootwijkerbroek heeft nog een echte stelling molen die aan de rand van het dorp staat.
In het buitengebied zijn naast de kippenboerderijen veel maneges in allerhande vormen of prijsklasse. Een mooi voorbeeld vond ik van een oude boerderij met een hyper moderne manege er naast.
Nooit gevonden.
Naar Kootwijk moet je door de bossen en dan zie je dat het vroeger een gebied met zandverstuivingen was. Overal liggen kleine heuveltjes die met dennen zijn begroeid. De weg klimt ligt naar 35 m hoogte. Kootwijk was zodanig afgelegen, dat het verhaal gaat, en wat ik terug vond op het infobord bij de hervormde kerk , dat de Franse bezetting van de Nederlanden van 1795-1813 aan Kootwijk is voorbij gegaan. De Fransen hebben Kootwijk nooit gevonden. Het kerk dateert 1600, maar ook uit 1000 zijn resten op deze plaats gevonden. Het dorp is zeer toeristisch en een knooppunt van fietsroutes. De meeste mensen zitten op een terras bij de horeca. Ik zoek een koele plek aan een picknicktafel bij het kerkje.
Van Kootwijk ga ik naar Garderen en bezoek de plek waar het evenement van de zandsculpturen is. In de bossen daar naar toe zie ik dat de temperatuur 35 graden is en ik fiets maar rustig door. Helaas kan ik het evenement niet bezoeken. Men was vol geboekt . Het enige beeld wat ik vond was van steen en herkenbaar als Olivier Hardy (De dikke). Bij de parkeerplaats stonden nog meer beelden.
Stroe is het laatste dorp op de terugweg. Daar vond ik ‘het wonder van Stroe.’ Ik had het er nooit verwacht maar het viel wel op!
Om 18:02 uur met de trein terug en 19:15 ben ik weer in Duiven

2020-07-23

Fietstocht van 62 km in gemeente Winterswijk
Na vorige week een verrassende ronde in gemeente Oude IJsselstreek te hebben gefietst, heb ik donderdag de gemeente Winterswijk bezocht.
De eerste verrassing was het feit dat Winterswijk een dorp is met 23.570 inwoners, verder zijn er 9 buurtschappen waar met nog 5.333 inwoners. (2019)
Op zich dus wel een flink dorp met een druk winkelcentrum, waar ook veel Duitsers komen winkelen. Het kan maar goed zijn dat je in een winkel in het Duits wordt aangesproken. Voor mij is het dorp deze keer minder interessant. Alhoewel het Piet Mondriaan museum moet ik toch nog eens bezoeken. Van zijn 8ste tot 20ste jaar woonde Piet Mondriaan in Winterswijk en op veel plaatsen heeft hij getekend of geschilderd.
Mijn tocht gaat eerst naar de watermolen Den Helder of Plekenpol aan de Boven Slinge in het buurtschap ’t Woold. De watermolen is een horeca bedrijf, maar men mag de molen wel bezichtigen. Het is wel grappig dat de tafeltjes voor de gasten naast de tandraderen staan. De watermolen werkt nog wel, maar er wordt niet meer gemalen. De opgewekte kracht wordt gebruikt om elektra maken. Leuk een watermolen als elektriciteitscentrale.
Het buurtschap ’t Woold is een prachtig coulissen landschap met veel leuke boerderijen. Ik slinger kris kras door ’t Woold en wil de oude spoorlijn van Zutphen-Winterswijk naar Gelsenkirchen-Bismarck in Duitsland opzoeken. Het was de textiel fabrikant Jan Willink die de gangmaker was voor de aanleg. 1876 was de spoorlijn gereed en heel veel kolen uit het Roergebied kwamen via deze spoorlijn in Nederland.
Van de spoorlijn naar Duitsland is alleen het tracé nog herkenbaar als zand weg en een paar dienstwoningen.
Zandwegen zijn er in het buitengebied van Winterswijk genoeg. Overal stonden attentieborden voor auto’s om van wegens de stofwolken langzaam te rijden. Naast de zandwegen liggen veelal smalle fietspaden met grindverharding. De paden zijn goed berijdbaar.
Ik ga nog op zoek naar een boerderij en een klompenschuurtje wat op de gemeentelijke monumentenlijst staat. Ik meen het gevonden te hebben. Het klompenhuisje staat vrij van de boerderij. Veel oude boerderijtjes in het Woold zijn nu woningen en blijven met hun typisch Achterhoekse uiterlijk altijd leuk om te zien.
Na ’t Woold ga ik naar het buurschap Ratum waar de steengroeve ligt, waar voornamelijk kalksteen wordt gewonnen.. De groeve is sinds 1932 in gebruik, en wel door de NV Winterswijkse Steen- en Kalkgroeve. Er is nog één groeve in open dag mijnbouw in exploitatie. Het is een flink gat en je kunt goed zien hoe de kalk lagen van ca 35 m dikte worden gewonnen. De twee andere groeven die niet meer voor mijnbouw worden gebruikt zijn natuurgebied geworden. Het is indruk wekkend om de mijnbouw te bekijken.
In volgorde bezoek ik nog de overige buurtschappen. In tegenstelling tot mijn rit van vorige week heb ik geen kastelen in Winterswijk kunnen vinden.
Bij Huppel ligt een stuk muur wat een gemeentemonument is van het vroegere kasteel en landhuis Waliën. Het stuk muur is wat na de brand in 1908 en sloop van het pand is blijven staan.
.
Ik kom nu langs de recreatieplas. ’t Hilgelo. Het is druk aan het strand en op de iets verder gelegen camping en pretpark Sevink molen is het nog veel drukker.
Achter de camping ga ik over het Sevinkpad. Het is een pad wat deels maar weinig wordt gebruikt. Nog geen 500 m van de camping kun je de rust al weer vinden.
Het laatste buurtschap wat ik bezoek is Meddo. Meddo heeft wel een echte kern. Verder is het leuk landelijk gelegen. Bij de Geldersches moet nog een pomp staan, maar die kan ik niet vinden, dus maar verder naar het Korenburgerveen.
Ik passeer de spoorlijn Zutphen-Winterswijk waar nog een leuk verhaal aan vast zit. De spoorlijn Zutphen wilde men eind zestiger jaren opheffen. Als protest is op 24 januari 1970 de stoptrein tussen Winterswijk en Zutphen, toen nog verzorgt door de NS, ‘overvallen’ door indianen te paard. De ludieke actie vormde een protest tegen toenmalige plannen van het Kabinet-De Jong tot sluiting van een aantal onrendabele regiolijnen. Blijkbaar is de overval in Den Haag opgevallen, want de treinen rijden nog steeds op het baanvak Zutphen-Winterwijk
Het Korenburgerveen is een levend hoogveen en natuurgebied wat bijna tegen Winterswijk aan ligt.
Ik ga het veen niet in maar fiets door naar het station. De trein naar Duiven gaat 17:20 uur en zo heb ik mijn rondje Winterswijk gemaakt.
In het kort Winterswijk heeft prachtige buitengebieden om te fietsen.
2020-07-17
 fietsroute gemeente Oude IJsselstreek
72  km

Een aantal dagen ben ik bezig geweest met het plannen van de fietsroute in de gemeente Oude IJsselstreek. Van Otwin van Dijk, oud PVDA raadslid, van Duiven en tegenwoordig burgemeester in Oude IJsselstreek kreeg ik een paar waardevolle tips over bijzondere plaatsen in zijn gemeente. Ik wist niet dat de gemeente zo groot was. Mijn route kwam uit op 72 km, met start en finish in Varsseveld.

Voor het eerst ga ik weer met de fiets in de trein. Sinds begin juli mag je weer de fiets meenemen. Ik koop netjes een fietskaartje van € 7,50 en stap om 08:46 uur in de trein richting Winterswijk. Na Didam is er een controle en ik wil ook mijn fietskaartje laten zien, zegt de dame, ’In juli en augustus mag bij Arriva de fiets gratis mee. Nou dat moet je dan maar weten. In de trein draagt iedereen een mondkapje en het valt mij op hoeveel soorten en kleuren er al zijn. Wit en zwart is het meest gangbaar. Maar ook met afbeeldingen van poesen tot emblemen van de voetbalclub de Graafschap of de vlag van de Achterhoek, die je trouwen onderweg ook overal aan de vlaggenmasten ziet. Een goed half uur later ben ik in Varsseveld en kan de fietstocht beginnen.

Niet het mooiste weer. Er is een lichte druilige regen. Omdat ik vanavond ook weer in Varsseveld op de trein stap lopen twee sporen van de navigatie door elkaar. Na enig zoeken kom ik op de juiste route richting natuurgebied de Vennebulten aan de Romienendiek bij Heelweg-Oost en zowaar er is ook een Heelweg-West. Wel langzaam fietsen anders ben je er door voor je er erg in hebt. De Vennebulten is een natuurgebied met stuif duintjes. Er is een schaapskooi en een heuse uitkijktoren, die ik natuurlijk wil gebruiken. Je hebt uitzicht over een piepklein heideveldje wat je op de grond ook goed kunt overzien. Maar, natuurlijk wil je het van boven bekijken.

Na de Vennebulten passeer ik de N18 bij zalencentrum Radstake. Hier staat een standbeeld van de hengst Amor. Het beeld werd opgericht ter gelegenheid van de 30e verjaardag van de hengst

Bij Heelweg-West passer ik een huis wat men aan het verbouwen is.  In de tuin staat een bonte verzameling beelden van een Romeinse strijdwagen tot 2 m hoge kippen. Meer weet ik er niet van.

 

Net voor Westendorp bekijk ik Huis Tandem wat in het gelijknamige bos ligt.

Na het passeren van A18 kom ik in het centrum van Terborg.   Terborg heeft een heel oude geschiedenis en is ontstaan als dorpje bij de burcht of Borg. Restaurant de Roode Leeuw werd mij door Otwin aanbevolen voor de lunch, maar ik zit liever aan een picknicktafel aan de Oude IJssel. Waar ik wel een bezoek aan heb gebracht is de joodse begraafplaats. Er staat een monument met de namen van alle joodse inwoners die in de oorlog zijn gedeporteerd en niet meer zijn terug gekomen. Omdat Joden eeuwig grafrecht hebben staan er aan het einde van de begraafplaats nog wel enige grafstenen. Voor mij is dit het enige monument voor joodse slachtoffer in deze regio.

 

 

 

Aan de Oude IJssel met zicht op de DRU fabriek, wat vroeger een ijzergieterij was en al een oude geschiedenis heeft, neem ik de eerst lange rustpauze.

Het oude fabriekscomplex is nu een cultuurfabriek en het is bijzonder dat men het complex heeft kunnen bewaren. De activiteiten van DRU, verkoop van kachels en haarden is nu op het industrieterrein Centerpoort in Duiven.

Mijn tocht gaat verder langs de Oude IJssel want ik wil kasteel Landfort bij Megchelen bekijken. Bij Genderingen fiets ik verkeerd en kom aan de verkeerde kant van de Oude IJssel. Alhoewel ik het Landhuis kan zien moet ik tot het Duitse Anholt fietsen voor ik over een brug kan. Maar ik wil het toch van dichtbij bekijken en moet aan de andere kant van de Oude IJssel 3 km terug fietsen. ‘Pech heeft vele vrienden’, want het landhuis of kasteel staat in de stijgers en wordt gerenoveerd. Op de terugweg bij Megchelen kom ik vlak voor de grens aan de Krupop bij een bouwval, wat een knuppelhuis werd genoemd en wat men gaat restaureren,

Terug naar Anholt bekijk ik nog snel het waterslot Anholt wat een hotel is.

Via Breedenbroek kom ik bij Groot-Breedenbroek op de fietspaden langs de Keizersbeek. Dit zijn kerkpaden die door over particuliere gronden lopen en ik door hen worden onderhouden. Er staat een mooi picknicktafel en hier kook ik mijn potje avond eten. Vrij en Blij in de natuur en natuurlijk wel met de nodige veiligheidsnormen.

Bij Sinderen staat een huis met de tekst, ‘Halte Sinderen’. Dit was tot 1944 het station van van Sinderen in de spoorlijn Varsseveld-Dinxperlo. Van de spoorlijn is niets meer te zien, maar wel bijzonder zo’n stationshuis in veld.

Bij Sinderen is de Anthoniuskapel. Er komen mensen uit de kapel de van de Hervormde gemeente is. Ik vraag of ik even binnen mag kijken. De mensen hebben een huwelijksdienst in de kapel gehad en ik mag nog even binnen

Het laatste deel gaat over kleine bos paden en langs prachtige nieuwe landhuizen aan het Meurspad. Voor ik het weet sta ik om 17:02 uur na 72 km weer op het station in Varsseveld. 4 minuten later zit ik in de trein en verbaas mij weer over de verschillende mondkapje.

2020-07-03
Voor de liefhebbers hierbij mijn fietsroute van;
Duiven Emmerich-Kleef-Nijmegen-Duiven
91,2 km
Vandaag wil eens op herhaling. Op 07 maart 2008 heb ik de vergelijkbare tocht gemaakt. Toen ik trainde om naar Santiago de Compostella te fietsen. Twaalf jaar geleden en nu met vele duizenden kilometers ervaring wil ik op de route toch weer andere dingen bekijken.
Om 09:30 uur vertrek ik met volle bepakking uit Duiven. Bij Groessen ga ik op Leuvensedijk. De naam herinnert aan het dorp Leuven wat in de winter van 1798-1799 bij een dijkdoorbraak wegspoelde. Stroomafwaarts op de Oude Rijn had zich een ijsdam gevormd. Door kruiend ijs brak in de nacht van 4 op 5 februari over een afstand van ongeveer tweehonderd meter de Leuvensedijk door. Van de 19 huizen die het buurtschap telde, bleven vier huizen gespaard. Bij deze dijkdoorbraak ontstond de ‘Jezuïetenwaay’.
Aan de Leuvensedijk liggen meerdere kolken. Met allemaal een eigen verhaal.
Na de Leuvensedijk ga ik richting Pannerden, maar voor het dorp fiets ik over de Deukerdijk richting Aerdt. Na een kilometer staat aan de dijk het oude gemaal met horeca gelegenheid. Met gemaal pompt het water van het Gelderseiland in de Oude Rijn.
Het Pieterpad van Pieterburen naar de Pietersberg bij Maastricht komt bij Aerdt over de Oude Rijn.
Ik besluit een stukje daarvan te nemen en met het trekpontje over de Oude Rijn te gaan. Het is een pad en eigenlijk niet geschikt voor fietsers. Maar ik ben eigenwijs genoeg om het toch te fietsen. Het trekpontjetrekpontje is een prachtige ervaringen omdat je midden tussen het riet op de Oude Rijn vaart. Ik denk dat de overtocht ca 50 m is. Midden op kan ik richting Elten de brug naar het Gelders eiland zien.
Even later passer ik deze brug op weg naar de Ossewaard .
In de Ossewaard heeft men twee rodoutes
Restanten daarvan zijn nog zichtbaar. Op internet vond ik de geschiedenis (Om materiaal naar het front te vervoeren, legt het Britse leger in de winter van 1945 tussen het inmiddels bevrijde Wijchen en Emmerich een tijdelijke spoorlijn aan. De zogenaamde Hawkins-Link maakt gedeeltelijk gebruik van bestaande spoorlijnen. Tussen Kleve en de Rijn maakt het leger gebruik van de voormalige lijn naar Zevenaar. De nieuwe verbinding maakt gebruik van de ongeschonden bruggen bij Griethausen. Voor de oversteek van de Rijn bouwt het leger een houten noodbrug. Hiermee krijgt de spoorlijn Elten – Kleve jaren na de sluiting alsnog een vaste oeververbinding over de Rijn. Op de andere oever van de Rijn komt even voor Elten een nieuwe verbindingsboog richting Emmerich. De nieuw aangelegde delen van de verbinding Wijchen – Emmerich zijn kort na de bevrijding weer opgebroken. Wanneer Elten en omgeving in de periode 1949 – 1963 aan Nederland zijn toegewezen, vormt de voormalige spoordijk ten noorden van de Rijn, samen met de verbindingsboog richting Emmerich een deel van de nieuwe grens met Duitsland.)
Via de polder kom ik bij de hangbrug bij Emmerich. De brug is in onderhoud. Mijn volgende stop is in Kleef. De stad ken ik en in het park bij het gemeentehuis maak ik een korte pauze. Omdat ik niet via de kortste route naar Kranenburg wil, ga ik de polders van de Rijn. Duidelijk zie je dat het gebied vroeger vaak onder water stond, want de boerderijen staan op terpen.
Bij Wijeler kom ik, richting Berg en Dal, in Nederland. Net voor de grens is een tankstation en de bestuurder die er uit wil rijden kijk ik aan. Iets verder denk ik, dat was toch Thomas Hovius die vroeger in Duiven woonde. Hij keek mij ook wel aan maar verder niets. ( Van morgen kreeg ik een app. “Henk kan het zijn dat ik je gisteren op de fiets in … zag? Ja hoor het was Thomas.
Ik moet nu naar Berg en Dal een flinke klim de Duivelsberg op maken. Toch fiets ik in een keer door naar het park Tivoli boven op de berg. De conditie is nog goed.
Richting Nijmegen staat aan de weg een bank met infopaal en een TV. Dat wil ik eens bekijken. Het is wel vreemd dat je langs zo’n drukke weg op een bankje TV zit te kijken. De film van ca 3 minuten vertelt over het  aquaduct
wat hier door de Romeinen in de tweede eeuw na Christus door de Romeinen is aangelegd om vers water naar het kamp bij Nijmegen te brengen. Bijzonder. Ik ken nog een paar weggetjes achter de instellingen van de st Maartens kliniek.
En zo kom ik bij de Waalbrug die ook in onderhoud is. Bij de overloop geul van de Waal wil ik het beeld van het Romeinse strijdmasker
bekijken wat op het eiland tussen de Waal en de zij geul staat. Het originele masker wat in 1915 bij de aanleg van de Spoorbrug in de Waal is gevonden ligt in het museum. Masker
Het beeld vele malen groter is wel heel bijzonder. Met de fiets kan ik er bij komen. Ik vraag een paar dames om een foto te maken van mij met fiets bij het masker te maken. De dame vraagt waar ik heen ga en ik vertel dat ik een dagtocht maak. Dan vraagt de dame waarom ik zoveel bagage heb en ik leg haar uit dat ik dat doe om aan het extra gewicht op de fiets te wennen en ik vertel wat over mijn tochten naar Santiago de Compostella en Rome. De mevrouw vertelt dat haar vriendin ook eens zo’n verhaal heeft gehoord van een ambtenaar die na zijn pensioen naar Santiago en Rome fietste. Ze geeft nog meer feiten weer en ik denk ze praat over mij. Daarop vraag ik haar was die man soms wethouder. Ja, zegt de dame en hij was ook ambtenaar van Burgerlijke stand. “nou dan heeft u het over mij”, zeg ik haar. We komen er achter dat ik het verhaal vertelde toen ik in Zuid Duitsland Fietsbegeleider Bij Effeweg was. De wereld is klein en ik begin aan de laatste 30 km via Arnhem naar Duiven
————————————————————————————————————————————
2020-06-25 
 Duiven, Ellecom, Doesburg, Hoog-Keppel, Doetinchem, Wehl, Duiven

Een heel mooie maar hete dag (max 32)

De verwachting is dat de temperaturen boven de 30 graden zullen komen. Ik ben er niet bang voor, om de tocht van ca 70 km van Duiven via Ellecom, Doetinchem naar Duiven te maken.

Op mijn zomerse fietstochten in Spanje, Italië en Frankrijk heb ik deze temperaturen vaker meegemaakt. Ik kan goed tegen de warmte. Belangrijk is; veel drinken.
Vooraf heb ik het idee om een aantal plaatsen te bezoeken.

Tijdens onze vakantie in Westerbork bezochten we het gelijknamige museum en het doorgangskamp. Daar hoorde ik over het opleidingscentrum van de NSB in Ellecom en van de Vila Bouchina in Doetinchem.

Via de A12 brug over de IJssel kom ik op de IJsseldijk langs Velp. Bij de Lathumseveerweg moet ik de dijk af en fiets langs de IJssel door de uiterwaarden. Door de droogte staan de strangen (oude rivierarmen) bijna zonder water. Ik ben hier wel eens geweest dat, het fietspad was afgesloten. Het water stond tot aan de dijk. Nu kan ik doorfietsen tot Rheden.

Ik kijk in De Steeg nog even bij de , Carmiggelt beschouwde de Steeg als zijn tweede woonplaats. Een aantal jaren geleden zijn de beelden door koper/brons dieven gestolen en later in Doesburg, kapot gezaagd in meer dan 200 stukjes, teruggevonden. Ik heb de beelden goed bekeken, maar ik kan zeggen, ‘Je ziet er ‘geen barst’ meer van!

 

 

 

 

 

 

Via de Middachterallee kon ik in Ellecom bij landgoed Avegoor.
In het park is een Fletcher-hotel. Het is 10 uur en de gasten zijn de fietsen aan het optuigen. Ze kijken vreemd naar de fietser met volle bepakking. Zeker als ik voor het terras van hotel langs fiets, zie ik ze denken ‘wat is dat voor een vreemde vogel?’
Ik ben op zoek naar de sporthal die in de oorlog is gebouwd voor het opleidingscentrum van de NSB in park Avegoor. Ik kan het niet goed vinden. Achter het hotel vind ik een klein sportparkje met voetbalveld en de gezochte sporthal in de vorm van een grote boerderij.
De sporthal staat nu op de gemeentelijke monumenten lijst.
139 joden moesten de sportvelden aanleggen en werden zo slecht behandeld dat men het De hel van Ellecom noemde. Het is een indrukwekkend gebouw, waarvan ik het bestaan niet wist.

Via de Havikerwaard kom ik door Doesburg. (zie eerdere tochten)
Bij Keppel maak een rondje door het dorp en kijk waar Fb-vriend PW woont. Ik vind zijn huis en bedrijf, maar gezien de corona- regels besluit ik niet aan te bellen. Misschien later eens Pieter W.
Ik heb al 1 fles water bijna leeg en bij de kerk
zie ik een waterkraan voor de begraafplaats. Nu is het wat vreemd als je zegt, ‘Het is een mooi begraafplaats’, De kerk ligt op een heuvel en de begraafplaats ligt er omheen. De kerk Dorpskerk heeft een rijke geschiedenis.
Achter de kerk liggen de banen van de Keppelse Golfclub.
Via Laag Keppel kom ik bij de brug over de Matrixborden met tekst geven wateroverlast aan. Vreemd bij 31 graden, maar men is met water de ophaalbrug aan het koelen.

 

Nu gaat het verder langs de oude IJssel naar Doetinchem. Bij de brug naar het centrum (zie foto FB 25 juni) Ga ik op zoek naar de dominee van Dijklaan, waar de Villa Bouchina
moet staan. Ik moet nogal zoeken. Ik vind de villa. Als je het niet weet, is het niets bijzonders. Maar deze villa heeft een verleden. Mussert wilde joodse NSB leden een veilig huis geven, echter ook deze joden werden door de Duitsers op transport gesteld.

 

Tegenover villa Douchina vind ik een nog oudere geschiedenis. Een begraafplaats Stad en ambtsbegraafplaats
midden in de stad. Na 1803 mochten in de Napoleontische tijd geen doden meer binnen de stadsmuren worden begraven. De doden hebben wraak genomen en liggen nu weer in de stad.
Ik verlaat Doetinchem en ga op weg naar Wehl naar natuur camping De Dassenboom Een rustoord is deze natuurcamping in de bossen bij Wehl. In overleg met de eigenaar mag ik hier even staan. Ik zoek een plekje met een picknick tafel en ik vertel mijn buren, in 2 caravans, uit Cuijk, dat ik tijdelijk even langs kom. Daar ben ik niet klaar mee. Ik moet even aanschuiven voor een drankje. Ze zijn hier om een familielid in het ziekenhuis in Arnhem te bezoeken. Vast geen leuk verhaal. Na het eten ga ik naar Duiven.
Een hete , heel mooie dag

————————————————————————————————————————————
12-06-2020
Bodegraven- Asperen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afbeelding kan het volgende bevatten: lucht en buiten

Wat is het toch leuk om in Nederland te fietsen. Foto’s 1 watermolen langs Vlist 4 m onder NAP .

Afbeelding kan het volgende bevatten: lucht en buiten

2 Monniken op de Dam bij Nieuwpoort.

Afbeelding kan het volgende bevatten: wolk, lucht, brug, buiten en natuur

3 en 4 Soms heb ik een wat bijzondere route met en brugje naar de Alblasserwaard.

 

Afbeelding kan het volgende bevatten: 1 persoon, lucht, buiten, water en close-up

Route langs de Linge van Asperen tot Duiven

13-06-2020
Asperen -Duiven
Op mijn fietstocht langs de Linge van Gorkum naar Doornenburg kwam ik gistermiddag na 78 km bij het fort in Asperen. Heb vooraf wel met een camping in de buurt gebeld, maar wegens Corona gewoon gesloten. Het fort bleek een prachtige plek te zijn. Picknicktafel om mijn potje te koken en beneden aan de Linge een mooie rustige plek om mijn tentje op te zetten. Een paar jongeren hadden al een tentje aan het water staan staan en gingen nachtvissen. ‘Ga maar staan’, zeiden ze. ‘Hier komt niemand.’ Veel tijd had ik niet om nog bij het tentje te zitten. Een heftig onweer brak los en hield de hele avond aan. Toch best goed geslapen.
Van morgen 08 uur weer verder en een mooi zonneharp maakte het beeld van de Linge nog mooier.
Ik had geen drinkwater meer en bij Rumpt, achter de kerk op de begraafplaats water gehaald. Door Culemborg richting Tiel kun je niet altijd langs de Linge fietsen. Vanaf Kesteren en Hemmen blijf je het kleine riviertje volgen. Tot Culemborg zie je veel plezierboten op de Linge, daarna is de Linge niet meer bevaarbaar. Toch wel want bij Homoet zag ik een kanovaarder. De Linge is een rivier met het begin bij Doornenburg en de monding in de Merwede in Gorkum. Prachtige polder landschappen en veel historie. De totale tocht vanaf Bodegraven, Gorkum, Duiven 155 km
2020-05-28

Henk op weg; rondje Veluwe.
28-05-2020

77 km

Track van de route. Rechts is het zuiden, links het noorden. Verste punt is Klarenbeek. ps. op verzoek stuur ik de GPX  track per e.mail ( datum van de track wel vermelden)

Ik verander nog wel eens van gedachte. Had ik het idee om twee dagen in de Achterhoek te fietsen, maar door de onzekerheid van overnachting op een camping, toch maar besloten een ééndaagse tocht op de Veluwe te doen.

Via het Centrum van Duiven, fiets ik over het fietspad van het industrieterrein Centerpoort Noord. Begin 1992 is de gemeente het bedrijventerrein gaan ontwikkelen. Boeren werden uitgekocht of verplaatst. Als wethouder grondzaken mocht ik namens de Gemeenteraad de grond aankopen doen. Rein Louters werd uitgekocht en Henk Vuulink werd verplaatst.
Niet altijd leuk. Uitkopen betekende wel een ‘redelijke’ vergoeding, maar men moest wel van huis en stee vertrekken. Een zo heb ik bij elk bedrijf wel een verhaal.

Zo ook bij de helikopter-luchthaven in Duiven. van Zuilen van Ebag had een helikopter en wilde naast zijn bedrijf, op eigen kosten een Heli Luchthaven  aanleggen. En zowaar we kregen het voor elkaar; een officiële heli luchthaven in Duiven. Aan de A12. Het pand staat nu voor een deel met helihaven in de verkoop!

Via Velp en Rozendaal kom ik bij kasteel Rosendael
Door de corona maatregelen is het kasteel nog dicht. Dan maar een foto van dit prachtige kasteel in de waterpartij. De landelijke fietsroute LF4 loopt langs het kasteel. Het is vanaf het kasteel een flinke klim langs de begraafplaats .

Het Vingerhoudskruid staat in bloei en de Latijnse naam Digitalis zit vast in mijn hoofd.  Een prachtige plant in de bermen van het bos. Na de begraafplaats klimt het direct. In de kleinste versnelling kom ik bij de heide en zandverstuiving. Een paar jaar geleden heeft men begroeiing weg gehaald om de zandverstuiving te vergroten. ‘De natuur trekt zijn eigen pan’ het kale zand is weer begroeid met opslag en heide.

Brandtoren Rozendaalse heide hoogste punt van de Veluwe 109 m

De brandtoren is het hoogste punt. Ga je aan het einde van het fietspad (knooppunt 65) waar je links naar de brandtoren gaat, 400 rechtdoor langs het bos, dan vind je daar restanten van de radiopostCode naamTeerose uit de oorlog. Duitsers peilden hier Engelse vliegtuigen op weg naar Duitsland
De brandtoren was de plaats van waaruit men kon peilen waar branden op de Veluwe waren. Of het nog wordt gebruikt weet ik niet.

Nu gaat het heuvel af door de Imbos naar Eerbeek. De plaats waar de papierindustrie nog steeds actief is.  Aan de noordzijde van het Apeldoornskanaal  ken ik een kleine natte heide, de Empese en tondense heide . Een paar jaar geleden was het een prachtige heide met vennen. Nu zijn een groot gedeelte van de vennen droog gevallen. Wat nog steeds mooi is, is de stilte. Dat midden in het natuurgebied heeft een huis heeft gestaan. Is te zien aan de bloeiende Rododendrons. Wel mooi maar ze horen hier niet thuis. Blijkt dat daar nog een bordje privéterrein bij staat.

Hallseweg 2 Klarenbeek
Waar is de voordeur?

Via de Hallseweg ga ik richting Klarenbeek en Loenen. Op de Kruising Hallseweg 2 staat een woning waarvan de voormalige voordeur is dicht gemetseld. Waar de voordeur wel zit is mij niet duidelijk.

In Loenen neem ik in de Kerk een moment rust in de Mariakapel, met een prachtig glas in lood raam.
Het is de kerk van de  Franciscus en Claraparochie Toch leuk zoals ik, als niet Rooms Katholiek, wel twee keer op weg naar Rome in Assisi, de geboorteplaats van Franciscus en Clara heb bezocht en nu daar een moment van rust neem.

Na Loenen bezoek ik, op weg naar de Woeste Hoeve, het Ereveld Loenen. Niet een plek waar je direct vrolijk van wordt, maar wel goed te weten, dat meer dan 4000 mensen hier een laatste rustplaats vonden. Ze gaven hun leven voor onze vrijheid. Ereveld Loenen

 

 

 

 

Via het Deelerwoud en een rustpauze in het Oerbos in Arnhem kom ik na 77 km weer in Duiven.

 22 mei 2020

2e Rondje Arnhem-Renkum’ , 82 km
Zo dicht bij en zoveel leuke dingen.

Gisteren 22 mei 2020 in eenzaamheid weer een rondje gemeente Renkum gefietst. Deze keer een wat vreemde aanloop via de fietsbrug langs de A12 over de IJssel naar Velp en door Rozendaal. Dat ik op de Rozendaalselaan een foto van een boom en huis maak, klinkt wat vreemd. Maar ooit 10 of 15 jaar geleden kwam ik langs de boom, waar een regulateur klok tegen aan stond met een briefje. ‘Wie mij kan repareren mag mij houden’. De klok heb ik gerepareerd en aan vrienden gegeven. Een paar maanden terug kreeg ik de klok terug, omdat ze ook andere klokken in huis hadden gekregen. Ik gebruik de klok nu als ‘ruilklok’ bij reparaties.
Via Rozendaal, Warnsborn en de Koningsheide kwam ik op de Amsterdamseweg bij het Planken Wanbuis  Vanaf het fietspad, op ca 50 m in het bos zag ik wat bewegen. Een Reebok, die ik ca 6 jaar schat, keek mij, met mijn gele jas, strak aan. Zo heb ik een paar leuke foto’s kunnen maken.


Na het restaurant het Plankenwanbuis ben ik de eerste weg links gereden naar de Bunderkamp. Dit is de grensweg van Renkum en Ede. Langs het spoor kom je bij landgoed  Quadenoord Het landgoed is eigendom van de familie Koker. Toen ik in het biologisch onderzoek werkte, ben ik vaak met dhr Koker op pad geweest. Stotterde iets, maar had wel hele mooie verhalen. Op het landgoed is een natuurcamping en een beelden tuin. Quadenoord is uit de oudheid bekend, want al ver voor onze jaartelling woonden hier mensen. Meerdere grafheuvels langs de weg zijn daarvan stille getuigen.

 

 

 

NH kerk Heelsum-Kivitsdel

Na een rondje Renkum kwam ik Heelsum hier staat een bord wat verwijst naar de oudste wandelroute van Nederland  van Amsterdam naar Arnhem. Heel bijzonder. Maar ik was op de fiets en kwam op kruising Kerkweg – Koninginnelaan bij de kerk van de hervormde gemeente Heelsum-Kivitsdel.  Een prachtig kerkje op een plek waar je meestal met een auto niet komt. Op de kruising staat het van van Brakell gedenkteken uit dankbaarheid geschonken door de bevolking. Hier heb ik toch de nodige tijd aan besteed.Als je door fietst kom je bij een tunneltje onder de A15 door en dan gaat via de LF4 fietsroute Midden Nederland  door de bossen naar Oosterbeek en komt bij het Airbornemuseum  in het centrum van Oosterbeek. Vanaf de frontlijnweg is het een heftige klom naar Doorwerth. Daarna gaat het betonfietspad langs vijvers, sprengen, prachtige akkers en landhuizen. Via de Schelmseweg kom ik bij Mariëndaal een gedeelte is Arnhem en het westelijk deel gemeente Renkum. De Groene Bedstee ligt in Arnhem

Groene Bedstee Mariëndaal

 

 

 

 

De meest vreemde picknicktafel, waarvan het blad is gemaakt van de grafsteen van een monnik, is aan de Schelmse weg te vinden. Daarna trok ik door tot het Oerbos achter het Nederlands Openlucht Museum. Vanaf daar is het nog 10 km naar Duiven en had ik een rondje van 82 km gereden.

 

 

 

 

————————————————————————————————

20020-05-10

Op veilige afstand, alleen een rondje Arnhem van 50 km gefietst.
Bij Heveadorp het landgoed de Duno  beter bekeken. Wat een prachtig landgoed. Alleen al hoe je binnen komt via de poort en de Azalea-laan.
Op het plateau, mooi vergezichten tot Duiven en Nijmegen.

Afbeelding kan het volgende bevatten: plant, boom, lucht, buiten en natuur
Afbeelding kan het volgende bevatten: boom, gras, lucht, buiten en natuur
————————————————————————————————

2020-03-23

Gisteren kwam ik op mijn fietstocht Duiven-Heteren vv. op de Drielsedijk, bij het monument op de plaats waar men in september 1944, na de mislukte slag om Arnhem vanaf Hotel Hartenstein (nu Airborne museum in Oosterbeek) naar de Rijn moest en daar de oversteek over de Rijn naar de Betuwe maakte.
Bij het lezen van de teksten besefte ik, dat ik in 1963 van een veteraan uitleg heb gekregen over de terugtocht. Ik kwam in april 1963 als dienstplichtig militair bij het Korps Commandotroepen in Roosendaal. Na het behalen van de groene baret kregen we van luitenant van Woerden? een uitleg in Oosterbeek. Hij was ook in september 1944 als militair bij Oosterbeek gedropt en had het terugtrekken in de nacht meegemaakt. Vanaf Hartenstein liepen wij die route door het bos. Hij had de route ’s nachts in het donker gelopen en aan de bomen hingen linten om bij de oversteek te komen. In groepjes gingen ze naar de Rijn. Hij gaf ons uitleg en vertelde dat ze vanaf de Westerbouwing door de Duitsers onder vuur werden genomen.
Nu ik op de borden het hele verhaal lees komt zijn verhaal weer boven en besef nu beter wat het was, wat hij tijdens de Slag om Arnhem meemaakte.

Afbeelding kan het volgende bevatten: wolk, lucht, gras, boom, plant, buiten en natuur
Afbeelding kan het volgende bevatten: boom, gras, lucht, plant, buiten en natuur

2020-03-07

Duiven- Huissen, Bemmel, Lent, Arnhem, Duiven.
50 km

Het is vandaag een wat vreemde fietstocht.
Ik ga over de dijk naar het Looveer. Ondanks het hoge water vaart de pont en komt speciaal voor mij van de andere kant.

Aan de Linge bekijk ik het monument van de tank. Hier stokte in september 1944 de bevrijding van Nederland. De slag om Arnhem ging verloren. De Duitsers zaten noord van de Linge en de Geallieerden aan de zuidkant .
Veel mensen uit de Betuwe en de Liemers moesten evacueren.
Ook veel burgers zijn gedood. Alleen al in Huissen bij een bombardement van de geallieerden, op 2 oktober 1944, waren er meer dan 200 doden.

Marigold, de goudsbloem, is het symbool voor de burgerslachtoffers.

De burgerslachtoffers liggen niet op een Erebegraafplaats, maar wij moeten ze wel in ere gedenken.

Na het bezoek aan de Linge fiets ik richting Arnhem en ben op weg naar mijn vertrouwde plek in het Oerbos. De Apeldoornseweg vanuit het centrum tot aan Monnikenhuizen is een beste klim naar bijna  80 m hoogte. Het gaat mij goed af. De conditie is nog prima op niveau. Op de pick-nick plek in het bos controleer ik mijn uitrusting. Kook mijn spaghetti en geniet van het zonnige weer. Om 17:00 uur begin ik in te pakken en een uur later ben ik thuis.

————————————————————————————————

2020-02-14

Ik heb een wat vreemd gevoel. Ik wil weer fietsen en mijn uitrusting testen.

Toch ben ik een wat vreemde verschijning, omdat in februari geen fietsers met tassen en een tentje op pad zijn.

Om 09:00 uur fiets ik uit Duiven richting Oerbos in Arnhem. Het is mijn favoriete bos achter het Nederlands Openlucht Museum in Arnhem.

In 2015 heeft de gemeente Arnhem besloten geen onderhoud meer te doen. De fiets routes worden wel vrij gehouden van omgevallen bomen.
Oerbos Arnhem
Op de bosweg in Arnhem moet ik naar Alteveer 10 % klimmen. De conditie is goed, gisteren liep ik in 3 min. 20 sec. 13 etages de trappen op bij van der Valk.

Rustig doortrappen. Ik krijg van tegemoetkomende fietser aanmoedigingen. In het Oerbos op de Waterberg heb ik een favoriete open plek in het bos met een picknick-tafel. Ik geniet van de rust. Kook mijn favoriete spaghetti, controleer mijn uitrusting en zet mijn tentje op. Alles is compleet klaar voor leuke fietstochten in 2020.

Eind van de middag fiets ik weer naar Duiven. Thuis is de omgevingstemperatuur toch beter. Maar ja, wie gaat er nu op Valentijnsdag een ritje op de fiets maken?